ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σάββατο.. ημέρα ξεκούρασης. Ξυπνάω, κάνω καφέ και αράζω δίπλα στο τζάκι. Ανάβω τσιγάρο και κοιτάζω την Αθήνα από την τζαμαρία. Φθινοπωρινός καιρός. Πόσο πολύ μου αρέσει. Ταυτόχρονα ακούω και μουσική. Τώρα παίζει το broken wings. Καταπληκτικό κομμάτι. Το μυαλό μου γυρίζει πίσω. Με σκέφτομαι στο πατρικό μου χρόνια πριν. Με τα αδέρφια μου. Να μαλώνουμε και να χασκογελάμε. Να πειραζόμαστε και στα καπάκια να πλακωνόμαστε στο ξύλο. Να κάνουμε φασαρία και η μαμά να ουρλιάζει να ηρεμήσουμε γιατί είναι μεσημέρι. Να μην την ακούμε, να συνεχίζουμε μέχρι που κάποιος θα νιώσει αδικημένος και θ' αρχίσει να φωνάζει:"μαμάααααααααα" και εκεί να σηκώνεται και ν'αποδίδει δικαιοσύνη. Και να ηρεμούμε για λίγο και ξανά μανά από την αρχή. Να μαλώνουμε και να γελάμε. Να έχουμε μυστικά και να κάνουμε τα πάντα για να τα κρατήσουμε στο δικό μας μικρόκοσμο. Να μην έχουμε πολλά λεφτά αλλά να μη μας λείπει και τίποτα. Να έχουμε ο ένας τον άλλο και αυτό να αρκεί. Να ζητάμε πράγματα από τη μαμά, να μη μας τα επιτρέπει και να τρέχουμε στον μπαμπά σαν βρεγμένα γατιά και πάντα να περνάει το δικό μας. Να καλύπτουμε ο ένας τον άλλο αλλά στην πρώτη στραβή να απειλούμε ότι θα τα καρφώσουμε όλα.. Να καταστρώνουμε σχέδια και στα μουλωχτά να κακολογούμε τους απαίσιους θείους και θείες. Να συζητάμε με τις ώρες τη νύχτα και μόλις σηκωνόταν η μαμα ή ο μπαμπάς να το παίζουμε κοιμισμένοι, ακόμα και αν καθόμασταν σε καρέκλες..Μπορεί να μην είχαμε τα τέλεια παιδικά χρόνια, μπορεί οι γονείς μας να μη μας μεγάλωσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, μπορεί να μην ήμασταν οικονομικά άνετοι, μπορεί να είχαμε διάφορα προβλήματα, αλλά πάντα είχαμε ο ένας τον άλλο. 4 αδέρφια που αγαπιόμασταν και αγαπιόμαστε πολύ και δεν αφήναμε κανέναν να μας ενοχλήσει. Εκτός σπιτιού, δε μιλιόμασταν. Μπορεί να βλεπόμασταν στο δρόμο και να ανταλάσσαμε απλώς ματιές. Αλλά μέσα στο σπίτι ήμασταν αυτοκόλλητοι. Πλέον, όλοι έχουμε τις οικογένειές μας. Ζούμε μακριά ο ένας από τον άλλο και από τους γονείς μας επίσης. Μιλάμε για πάνω από 500χλμ αποστάσεις.Η αγάπη πάντα υπάρχει και τα καθημερινά τηλέφωνα είναι απαραίτητα. Μου λείπουν ρε γαμώτο. Μου λείπουν πολύ. Αγαπάω και γαμπρούς και νύφες και ανήψια και όλους. Και τι δε θα έδινα όμως να ξαναζούσα για λίγο σε εκείνο το σπίτι με τα αδέρφια μου κάτω από την προστασία των γονιών μας!Είστε κωλόπαιδα ρε αλλά σας αγαπώ.