Κατοικούλη μου καλέ? Να σε ρωτήσω κάτι?Γιατί όταν προσφερθήκαμε να σπάσουμε την ανωνυμία μας και να βγούμε να σε βρούμε κάποια άτομα από εδώ μέσα ποτέ δεν ήθελες? Θα μου πείς ειλικρινά σε παρακαλώ γιατί δεν θέλεις?
19.4.2018 | 17:33
σκεψεις
Καλησπέρα. Είμαι ένας άνθρωπος αδύναμος, απομονωμένος και στερημένος.Νιώθω πολύ άσχημα αλλά το παλεύω.Ο λόγος που γράφω αυτή την εξομολόγηση είναι γιατί δεν έχω κανένα φόβο να εκτεθώ. Έχω ήδη εκτεθεί κι εδώ μέσα και σε συζητήσεις μου με ανθρώπους εκεί έξω, όποτε τύχει να συναντήσω κάποιον.Εδώ κι αρκετό καιρό έχω σταματήσει να πληγώνομαι πολύ με τις ύβρεις και τους κακούς χαρακτηρισμούς των άλλων, όταν τους ακούω. Πληγώνομαι λίγο αλλά πραγματικά έχω παραιτηθεί από το να πρέπει να αποδείξω ότι δεν είμαι αυτό που λένε ή γενικά να πρέπει να επεξηγώ το κάθε τι. Ο κόσμος πάσχει από αυτό το πράγμα, θέλει επεξήγηση για τα πάντα.Είχα γράψει μια εξομολόγηση που λεγόταν ''δεν μου αρέσει το Πάσχα'' και όσον αφορά την κυριακή του Πάσχα είχα ένα κομμάτι μέσα σε αυτήν όπου έγραφα με έντονο τρόπο, χωρίς τελείες, το τι συμβαίνει την Κυριακή του Πάσχα όπου ξαφνικά ξεχνούν όλοι το πένθος τους. Και είχα διαλέξει επίτηδες αυτόν τον έντονο '' παραληρηματικό'' τρόπο για να περιγράψω το γλεντοκόπι εκείνο κι έλαβα σχόλια από κάτω του στυλ ότι παραληρώ για την Κυριακή του Πάσχα. Το ενδεχόμενο να έγραψα με αυτόν τον έντονο τρόπο το συγκεκριμένο κομμάτι για να τονίσω το τι θέλω να πω δεν πέρασε από το μυαλό όσων έγραψαν περί δικού μου παραληρήματος για την Κυριακή του Πάσχα. Τέλος πάντων, αυτό εννοώ ότι ο κόσμος, η πλειοψηφία θέλει επεξήγηση για τα πάντα.Χτες ξεκίνησε ένα θαυμάσιο θεατρικό φεστιβάλ που παρουσιάζει έργα νέων δημιουργών. Φέτος επέλεξαν ως θέμα των έργων τον κοινωνικό και πολιτικό ρόλο της γυναίκας. Αλλά και την ύπουλη ψυχολογική βία που δέχεται μέσα στις σχέσεις της με τους άλλους. Οι θεατρόφιλοι πιθανόν ξέρετε σε ποιό φεστιβάλ αναφέρομαι.Χτες βράδυ το έργο που παρουσιάστηκε ήταν εκπληκτικό. Με την είσοδο των θεατών στην αίθουσα κάποιες οθόνες γύρω-γύρω από την σκηνή πρόβαλλαν προσεκτικά επιλεγμένα κομμάτια από εκπομπές της τηλεόρασης αλλά και ελληνικές ή ξένες διαφημίσεις που ήταν χυδαίες και σεξιστικές ως προς τις γυναίκες. Το τραγικό ήταν σε πολλά αποσπάσματα συμμετείχαν γυναίκες κι έλεγαν εξωφρενικά πράγματα που προσέβαλλαν το φύλο τους. Αυτή είναι δυστυχώς η κοινωνία που ζούμε.Φυσικά μέρος των θεατών γελούσε με αυτά τα αποσπάσματα, δυστυχώς ανάμεσά τους και γυναίκες. Πόσο τραγικό! Το έργο που ακολούθησε ήταν γροθιά στο στομάχι, αν και οι μη σκεπτόμενοι άνθρωποι συνέχισαν σε κάποια σημεία να γελούν αντί να αναλογιστούν τι θέλει να πει.Έχω παρακολουθήσει αρκετά έργα για τις γυναίκες καθώς και πολλές συζητήσεις σε σεμινάρια. Επίσης και τα δύο αφιερώματα με τίτλο ''ισότητα και στον κινηματογράφο'' που πραγματοποίησε η Ταινιοθήκη. Τώρα παρακολουθώ αυτό το θεατρικό φεστιβάλ το οποίο πρόκειται να συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες.Είμαι ένας ευγενικός άνθρωπος όπως εκατομμύρια άλλοι που πραγματικά δειλιάζω να προσεγγίσω το αντίθετο φύλο από σεβασμό προς αυτό. Βρίστε με αλλά ισχύει αυτό που λέω. Όπως και οι γυναίκες που μπορεί να ντρέπονται ή να δειλιάζουν να πλησιάσουν τους άντρες για να μη χαρακτηριστούν ''εύκολες'' . Δεν είναι θέμα φύλου, όλοι έχουμε προβλήματα.Και από τα σεμινάρια και τις συζητήσεις που έχω ακούσει και από τα φεστιβάλ που έχω πάει, έχει βγει ένα συμπέρασμα: Ότι πολλές συμπεριφορές γύρω μας είναι σεξιστικές. Αλλά δυστυχώς γίνονται αποδεκτές γιατί έτσι είναι η κοινωνία. Είμαι και βαθιά ενοχικός άνθρωπος.Από την άλλη είναι όλα τόσο ρευστά, υπάρχει τόσο έντονη κατακραυγή της ερωτικής επιθυμίας.Και κάπου ανάμεσα υπάρχουμε κι εμείς που ντρεπόμαστε να προσεγγίσουμε. Ή που όταν πλησιάζαμε παλιότερα, εγώ ας πούμε όταν πλησίαζα παλιότερα κάποιες κοπέλες, με απέφευγαν ευγενικά, δεν έφτανα καν στο σημείο της γνωριμίας ή του ραντεβού. Κάποιες έμεναν φίλες μου για λίγο και μου έλεγαν πόσο ευγενικός είμαι και καλός ακροατής αλλά ποτέ ποτέ ποτέ δεν ενδιαφέρονταν για κάτι παραπάνω.Η μοναδική σχέση που έχω κάνει στη ζωή μου ήταν επειδή η αγαπημένη πρώην μου ήταν εκείνη που ανταποκρίθηκε στον ευγενικό θαυμασμό μου μετά από καιρό όταν της είπα κάτι.Πριν δεκαεπτά χρόνια που έκανα ψυχοθεραπεία για δύο χρόνια, η ψυχολόγος μου, μου είχε βάλει μια άσκηση: Να προσεγγίζω κοπέλες που μου αρέσουν και να τους ζητώ γνωριμία.Έτσι κι αλλιώς ευγενική φυσιογνωμία έχεις, μου είχε πει, τρόπους έχεις, κάνε αυτό.Το έκανα ως άσκηση που ήταν μέρος της ψυχοθεραπείας παρόλο που ντρεπόμουν πολύ.Φυσικά δεν είχα ούτε μία θετική ανταπόκριση, μόνο ευγενικές απορρίψεις.Μάλλον φταίει και το ότι είμαι άσχημος, οπότε σιγά-σιγά πέρασαν τα χρόνια, κλείστηκα στο καβούκι μου, σταμάτησα να προσεγγίζω. Μέσα στα χρόνια προστέθηκαν κι άλλα προβλήματά μου στη λίστα , π.χ. οικονομικά κι αλλαγή εργασίας και ξανά αλλαγή εργασίας και ξανά αλλαγή εργασίας, όλο άλλαζα εργασίες και τώρα τα τελευταία χρόνια σταθεροποιήθηκα εργασιακά κάπου αλλά και πάλι με λίγα χρήματα οπότε πέρασαν τα χρόνια και δεν έχω κανέναν δίπλα μου.Τέλος πάντων. Αυτά είχα να πω.Υ.Γ: Είχα γράψει και μια εξομολόγηση που έλεγε ότι στη σχέση που είχα κάνει έκανα εγώ τις δουλειές γιατί με ευχαριστούσε να βλέπω τη σύντροφό μου χαρούμενη, να, εδώ η εξομολόγηση: http://www.lifo.gr/confessions/view/338126κι όπως μπορείτε να δείτε από κάποια σχόλια ανδρών που πήραν και likes, με χλεύασαν, με χαρακτήρισαν με άσχημο τρόπο οπότε ο σεξισμός και η πατριαρχική αντίληψη καλά κρατούν δυστυχώς. Και επιβραβεύονται κιόλας.
8