11.5.2012 | 23:09
σκέψεις
να σε είχα... να μπορούσα να σου πω ότι μαζί σου νοιώθω τόσο πλήρης...μέτα απο σένα όμως έρχονται οι φίλοι να σε παρήγορησουν για να γίνεις καλύτερα... και εκείνοι σε παρατάνε όμως...γιατί την ώρα που προσπαθείς να ξεχαστείς κάνεις μαλακίες...και εκείνοι λένε δεν θέλω ανθρώπους που κάνουν μαλακίες...και πόσο ηλίθιοι είμαστε τελικά σαν ανθρώπινο είδος... δεν κοιτάμε ποτέ τον λόγο και την αιτία της πράξης αλλά το αποτέλεσμα...φίλοι τελικά .. οχι μάλλον άνθρωποι είμαστε όταν είμαστε εκεί να βοηθήσουμε για την αιτία όχι για το αποτέλεσμα...ήρθες και τα κανες μπάχαλο... αλλά ακόμα και αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω δεν θα άλλαζα τίποτα απο αυτά που πέρασα μαζί σου..τουλάχιστον μου θύμισες πως είναι να χτυπάει η καρδιά σου δυνατά.άλλο αν δεν το έμαθες ποτέ...