ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

'Ολη μέρα σκεφτόμουν τί να σου γράψω και τώρα που έφτασε το βράδυ, ακόμη δεν έχω αποφασίσει τί να σου πω. Σκέφτηκα αυτά που μου είπες και ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη, αλλά δε βγαίνουν οι λέξεις από το στόμα...σκέφτομαι πόσα μου έχεις κάνει, πόσο με έχεις κάνει να αμφιβάλλω για σένα, σε σημείο πανικού...πώς γίνεται και μαθαίνεις τα πάντα, πως νιώθω ότι μου λιγοστεύει ο αέρας όταν σκέφτομαι αυτά που έχουμε ζήσει. Πώς μπορώ να σκεφτώ αν μπορώ ν' αντέξω να σε χάσω, τη στιγμή που δε σε είχα ποτέ, πώς μπορώ να ελπίσω στην ευτυχία μας όταν έχω ζήσει μόνο πόνο; Τώρα δεν μπορώ ούτε να κάνω πλάκα με τον αδερφό μου, παρεξηγείσαι; Σε θεωρούσα πολύ cool για να νευριάσεις με κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν σε αγαπάω, ξέρω μόνο ότι έχω ανάγκη την αγάπη που μου είχες υποσχεθεί και κάθε μέρα μαραζώνω χωρίς αυτήν, σαν να έχω γευτεί λίγο από τη χαρά και μετά να μου την πήραν πίσω. Δε μ' αρέσουν οι κινήσεις εντυπωσιασμού, ξέρω πολύ καλά τί έχεις αυτό που θέλω να μάθω τώρα είναι ποιός είσαι. Ένα παγκάκι και 2 ώρες από τη ζωή σου είναι όλα όσα ζητάω από σένα. Νομίζω πως αυτός που θα έπρεπε να νιώθει ντροπή είσαι εσύ και όχι εγώ. Αν θες να συνεχίσουμε αυτό τέλος πάντων που έχουμε, να μου μιλάς ξεκάθαρα και να μη με κάνεις να αμφιβάλλω και να αισθάνομαι ηλίθια. Μου ελειψε αυτό το λίγο που έχω από σένα. Δε θέλω μεγάλα σχέδια, θέλω μόνο να έρθεις και να με πάρεις μια αγκαλιά, γιατί νιώθω πολύ μόνη μου και σε χρειάζομαι. Μη με παρεξηγείς που κάνω πλάκα ή φέρομαι καμιά φορά σαν κακομαθημένη, δεν είναι ότι δε σε σέβομαι, είναι ότι υποφέρω και παίρνω όποια εκδίκηση μπορώ να έχω από σένα. Νίκο, νομίζω ότι σ' αγαπάω. Θέλω μόνο να κάνεις το ίδιο και να μου το δείχνεις, κι ας είμαστε διαφορετικοί, θα το προσπαθήσουμε...Κατερινάκι ;)