ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στα 43 μου σκέφτομαι, ότι οι πιθανότητες του να γνωρίσω κάποιον για κάτι πιο" σοβαρό" (βάζοντας και την απόκτηση ενός παιδιού, ή όχι) λιγοστεύουν(και δε μιλάω απαραίτητα για γάμο) Οι συνομήλικοι μου (+-5 χρόνια) είτε είναι ήδη παντρεμένοι με παιδιά, είτε χωρισμένοι, και "καμένοι", με την έννοια ότι το δοκίμασαν, και πιθανότατα δε θέλουν να ξαναμπούν σε μια τέτοια διαδικασία ξανά. Και αν έχουν και παιδιά, που να ξανανταντεύουν πάλι.Έχω να κάνω σχέση πιο συντροφική από το 2012Από τότε έως και τώρα, οι όποιες σύντομες σχέσεις μου, ήταν με μικρότερους(32-35χρ) σχεδόν πάντα με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να αναπτυχθεί παραπάνω πέρα από το σεξουαλικό κομμάτι Σίγουρα φταίω και εγώ, γιατί σχεδόν ποτέ δε λέω από την αρχή τα θέλω μου σε τέτοιες "σχέσεις" (όσες φορές τα είπα, έγιναν με κάποιο τρόπο Λούηδες )Γενικά δε ψάχνω, σίγουρα έχω τα μάτια μου ανοιχτά, και είμαι ανοιχτή. Αλλά μάλλον μέχρι εκεί.Όσες φορές το κυνήγησα, μου γύρισε μπούμερανγκ Έχω πολλά να δώσω, το έχω ανάγκη!Δεν απογοητεύομαι,(ακόμα)