ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν θα ήθελα να κάνω παιδιά ή όχι. Τείνω προς το όχι παρ'όλα αυτά. Στη περίπτωση που το οριστικοποιήσω στο "όχι" τότε όλα καλά. Στην αντίθετη περίπτωση υπάρχουν μερικά προβληματάκια. Όχι τίποτα σπουδαίο, μη φανταστείτε. Να, όπως το ότι είμαι μπακούρι από τη μέρα που γεννήθηκα (τα τελευταία 27 χρόνια δηλαδή). Όπως επίσης πως με βλέπω να παραμένω έτσι για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον, αν όχι για πάντα. Και αναδύεται και άλλο ένα. Θα ήθελα, αν αποκτήσω παιδιά, να μην έχω τεράστια διαφορά ηλικίας μαζί τους. Να μπορώ να παίξω μαζί τους, να καταλαβαίνω (καλύτερα) τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους, να μη μοιάζω με παππούς τους, να μπορώ να ακολουθήσω το πάθος τους για ζωή, να ταξιδέψω μαζί τους, να..., να..., να... Ναι, ξέρω, λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο. Μπορεί να μη θέλει ούτε εκείνη να θέλει παιδιά. Μμμμμ απίθανο αλλά ποτέ δε ξέρεις. Αλλά για να θέλει να κάποια να κάνει παιδιά μαζί μου θα πρέπει έτσι κι αλλιώς να θέλει να κάνει κι άλλα πράγματα μαζί μου. Οπότε γυρνάμε ξανά στο άλλο προβληματάκι. Οπότε... Δωρητές σπέρματος υπάρχουν. Δωρήτριες ωαρίων ή όπως αλλιώς θα μπορούσε να το λένε υπάρχουν άραγε; Δεν ακούγεται κακό ε; Γιατί κάθομαι και σκέφτομαι όλα αυτά μέσα στο χάραμα και δε κοιμάμαι;;; Μάλλον χρειάζομαι ύπνο. Τι μάλλον, σίγουρα. Ελπίζω όταν ξυπνήσω να ζω μέσα στο όμορφο όνειρο που θα προβάλει απόψε ο Μορφέας (ο Εφιάλτης έπαιζε χθες). Καλό μας ύπνο και καλό ξημέρωμα.