ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.2.2017 | 23:54

Το σόι σου!

Ειμαι σε σχεση με ενα παιδι εδω και δυο χρονια. Δε θα πω οτι τα παμε τελεια,εχουμε και εμεις τους καυγαδες μας οπως ολοι,αλλα συνηθως τσακωνομαστε για τριτους. Φιλους,φιλες αλλα κυριως ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ! Πρωτα απο ολα οταν τα πρωτοφτιαξαμε η αδερφη του με κοντραρε διοτι η κολλητη της φιλη ηταν πρωην του αδερφου της. Και σας μιλαω για μεγαλη κοντρα,σε σημειο να εχω φτασει στο αμην. Λογω λοιπον της ανεκτικοτητας μου,δεν αντιδρουσα απλα ανεχομουν διοτι οταν ανοιγω το στομα μου τσακιζω κοκκαλα,και δεν το ηθελα γιατι ηταν οικογενεια του,παρολο που με εκανε κουρελι. Το αγορι μου επερνε θεση αλλα οχι οπως θα πρεπε,γιατι της ειχε και μια Α αδυναμια.. Καποια στιγμη λοιπον πατησα και εγω ποδι,οχι με βιαιο η υβριστικο τροπο και το θεματακι λυθηκε... Στη πορεια,δηλαδη φετος, επεστρεψε ο πατερας του απο εξωτερικο οπου τον εχει αφησει απο μικρη ηλικια για κατι δουλειες.Στα δυο χρονια που ειμαστε μαζι τον εχω 2 μια φορα που ειχε ερθει για διακοπες,αλλα δεν ειχα και πολλα πολλα. Τωρα εχει ερθει αρκετο διαστημα για καποιες υποχρεωσεις οποτε ειμαι αναγκασμενη να τον τρωο στη μαπα σχεδον καθε μερα.Μιλαω ετσι και το εκφραζω ετσι διοτι δε με συμπαθει,τον λογο δε τον γνωριζω. Απλα ολο μου τη λεει,καθετε και εκφραζει μεστα μουτρα μου το ποοοοσο κοινωνικη ηταν εκεινη η πρωην που ειχε ο γιος του πριν 3 χρονια. Εμενα μου πεφτουν τα μουτρα.Δε μιλαω γενικα,λεω λιγα λογια και καλα.Δε μαρεσει να μιλαω πολυ.! Οποτε το αγορι μου δουλευει τη βγαζουμε στο σπιτι του οικογενειακα βλεποντας ταινειες,παρολο που δε τρελενομαι μενω εκει γιατι ξερω ποσο του αρεσει που ο μπαμπας του ειναι πισω μετα απο τοσα χρονια και ας δεχομαι τις προσβολες τη μια πισω απτην αλλη.Οποτε ομως εχει ρεπο και βγαινουμε μια βολτα,τον παιρνει 15 τηλεφωνα,οπως καναν οι γονεις μας οταν ειμασταν 12 χρονων,να επιστρεψει σπιτι γιατι νιωθει μοναξιες.Και συνηθως η βολτα κοβεται το πολυ στη μια ωρα... Συζηταω με το αγορι μου ομορφα και ωραια... Χωρις να προσβαλλω την οικογενεια του. Μα μου λεει δεν ειναι κακος,και πως παρεξηγω τα παντα και να αρχισω να γινομαι πιο κοινωνικη γιατι αυτες του αρεσουν... Ξερω πως τον αγαπαει πολυ τον πατερα του...Αλλα στη τελικη ΔΕ ΤΟΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΓΚΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΩ. Ειμαι αρκετα κοινωνικη απλα οταν νιωθω κρυο εναν ανθρωπο δε λεω και πολλα πολλα.Παρολα αυτα δε το δειχνω κιολας οτι δε τον γουσταρω,ειμαι αρκετα τυπικη! Και δε προκειται να μιλησω και να γινω πιο κοινωνικη απεναντι σε εναν ανθρωπο που με τη πρωτη χειραψια με προσβαλει και μου ''επιτιθεται'' !
2
 
 
 
 
σχόλια
Για ποιο λόγο ανέχεσαι ανθρώπους να σε κάνουν "κουρέλι", να σε προσβάλουν, να σε μειώνουν; Αξίζει; Και τα ανέχεσαι για ποιον; Για κάποιον που δεν παίρνει θέση και συνεχίζει να τους επιτρέπει να σου φέρονται έτσι.; Ξεκαθάρισε τη θέση και τα όριά σου, όσο είναι νωρίς.
Εν συντομία -κ με βάση τα όσα έγραψες- : εχω σχέση με ενα καλό παιδί...μπλα μπλα... η οικογένεια του με αντιπαθεί χωρίς προφανή σ εμενα λόγο...μπλα μπλα. Ηλικία δν μας έγραψες αλλα υποθέτω very early 20'sΣ εμενα καναδυό πράγματα ειναι που ειναι προφανή. Αρχικά ειναι αδερφακιας/μπαμπάκιας κ δν το αρνείται. Οκ. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Αφού σ ενοχλεί εσένα ομως (κ καλα κάνει κατ εμε, αλλα αυτο ειναι άσχετο), γτ το ανέχεσαι δν καταλαβαίνω. Το γεγονός πως δν παίρνει θέση ειναι απ οτι φαίνεται σε βάθος των δυο κοινών σας χρόνων γεγονός. Που σημαίνει πως δν προκειται ν αλλάξει. Θέλεις να σαι μ εναν άνθρωπο που λειτουργεί έτσι; Η επιλογή ειναι δική σου, αυτός τη δική του την εχει κάνει ήδη, αν θες τα κάστανα, εςυ θα πρεπει να τα βγάλεις απ τη φωτιά. Μετά, ειναι επισης προφανές πως για κάποιο λόγο δν σε συμπαθούν. Αποδεξου το. Δν νομίζω πως εχει κάποιο νοημα να μπαίνεις σε διένεξη μαζι τους, αφού ούτε τη γνώμη τους θ αλλάξεις, ούτε θα κερδίσεις ηθική ικανοποίηση/το δίκιο σου οπως μπορείς να νομίζεις. Σάλιο κ ενέργεια χάνεις. Γνώμη μου ειναι πως είτε μπορείς να ελαττώσεις αισθητά την παρουσία σου παρουσία τους κ να προτρέπεις το φίλο σου να βρίσκεστε εκτός της οικίας του- ο πατέρας του που θα παει, θα φύγει (εν τελεί βέβαια ειναι φυσιολογικό να θέλουν οι δυο τους να περάσουν χρόνο μαζι αφού τον στερήθηκε τόσα χρόνια, αλλα μάλλον δν σου κάνει αυτη η απάντηση εσένα), είτε να εξηγηθεις στο φίλο σου κ αν δν υπάρξει αλλαγή, ν αλλάξεις εσυ προς άλλη κατεύθυνση. Κ μην ξεχνάς πως η οικογένεια του θα ναι πάντα εκει, σ αρεσει δν σ αρεσει.
Scroll to top icon