ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν βλέπεις κάποιου είδους βία (λεκτική, ψυχολογική) να διαδραματίζεται στο περιβάλλον σου (στην περίπτωση μου εργασιακό) και δεν αντιδράς, μια μέρα θα χτυπήσει την πόρτα σου. Και μάλιστα εξελιγμένα. Το πώς και γιατί ένας άνθρωπος φτάνει στο σημείο να χειροδικήσει απέναντι σε μια κοπέλα, υφιστάμενη του, δε με απασχολεί είναι πρόβλημα του. Το γεγονός επίσης οτι κανείς συνάδελφος δεν αντιδρά μπροστά σε μια τέτοια πράξη από φόβο, επίσης δε θα το σχολιάσω. Ξέρω όμως σίγουρα πως με μια συγνώμη και δικαιολογίες, δεν ξεχνιέται ένα τέτοιο περιστατικό. Και ξέρω επίσης πως θα επαναληφθεί, ίσως με άλλη μορφή. Γιατί ο "δράστης" δεν το θεωρεί κακό (να μην πω παράνομο!) αυτό που κάνει! Και γιατί επίσης το κάνει τόσο καιρό και τόσο καιρό δεν έχει λάβει ούτε καν μια επίπληξη!Το νου σας λοιπόν "άντρες" που νομίζετε πως με τη βία θα επιβληθείτε (για να τονώσετε τη χαμηλή σας αυτοπεποίθηση ή το φαλοκρατισμό με τον οπόιο έχετε γαλουχηθεί), υπάρχουν και μερικοί/ές από μας που δεν την δικαιολογούμε, που τη θεωρούμε αδίκημα και που ως τέτοιο θα την αντιμετωπίσουμε.