ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εμπλεξα με ενα παιδι με τον οποιο φλερταραμε παρα πολυ καιρο..μου εδειχνε το ενδιαφερον του τρελα και φαινοταν πως του αρεσα πολυ..επισης λογο καταστασεων συναντιομασταν στον ιδιο χωρο 3-4 φορες την εβδομαδα για αρκετη ωρα οποτε συζητουσαμε κιολλας!!αφου χωρισαμε λοιπον και ξεκινησε κατι αναμεσα μας τον εβλεπα πως δεν ειναι 100% σε εμενα κ επειδη ειχαν περασει οι μηνες του ανοιξα συζητηση για το πως με βλεπει και αν ειμαστε μαζι...εκεινος ειπε πως με θελει πολυ κ με εκτιμαει φυσικα αλλα δεν μπορει να μπει σε σχεση λογο καταστασεων κ πιεσης που αισθανεται απο οικογενειακα θεματα...τον καταλαβαινα εν μερη αλλα δεν ηταν και η φυσιολογικη η συμπεριφορα που ειχε..τσακωνομασταν ανα διαστηματα συχνα για αυτο τον λογο κ χωριζαμε αλλα παντα μου ζηταγε συγγνωμη και πως θα αλλαξει,κατι που οντως γινοταν αλλα μετα απο λιγο καιρο παλι τα ιδια...να σημειωθει πως ολο αυτο το διαστημα που τραβιομασταν υπηρχε μια συναδελφος στην δουλεια του που μου εδινε την εντυπωση πως καλοβλεπονται μεταξυ τους...τεσπα περναει ο καιρος και αρχισε να αλλαζει απεναντι μου...οταν θυμωνα εκεινος δεν μου εδινε σημασια και δεν προσπαθουσε να τα βρουμε κ να αλλαξει..εγιναν αρκετα εκεινο το διαστημα που μια μερα τσακωθηκαμε πολυ ασχημα και τα εριξε ολα πανω μου και το επαιζε θιγμενος και ετσι το τελειωσαμε..μετα απο 2 εβδομαδες εμαθα πως τα εχει με την συναδελφο...αυτο που με εκανε να πεσω απο τα συννεφα ειναι το γεγονος πως τα σοβαρα οικογενειακα θεματα ηταν οτι πεθανε η μητερα του και το εβαζε μπροστα..τι ανθρωποι υπαρχουν..κ εγω τον στηριζα ολο το διαστημα..ξερω εγω φταιω και μονο αλλα θα ηθελα μια συμβουλη η γνωμη γιατι ποναει αρκετα ολο αυτο...