ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα ήθελα να είχαμε γιορτάσει τα γενέθλιά μας μαζί. Μια ενδιάμεση μέρα... Ξέρεις, απ'αυτές τις πολύ κρύες που πέρασαν.Μα τι λέω;Εδώ πέρασαν χρόνια. Δε νομίζω πως με σκέφτεσαι καν, πλέον. Το ξέρω πως αγαπάς εκείνη, που σε αντέχει, που μένει δίπλα σου.Το ξέρεις όμως πως και εγώ θα άντεχα, ε; Το ξέρεις; Για 'μενα δεν υπήρξε ποτέ άλλος σαν και εσένα, και ας με πόνεσες τόσο. Με πόνεσες γαμώτο. Με τελείωσες.Έφυγα με την ελπίδα πως θα επιστρέψω, αλλά δε μπόρεσα να έρθω ξανά. Πάντα κάποια άλλη θα βρισκόταν δίπλα σου και αυτό δεν το άντεχα... Αν ήσουν μόνος θα είχα τρέξει. Αυτή είναι η δική μου αλήθεια, που μπορεί να υποψιάστηκες, αλλά δεν θέλησα να σου εξομολογηθώ. Γιατί άλλωστε να το κάνω; Ξαναγράφω, το ξέρεις πως και εγώ θα άντεχα, ε; Ακόμα αντέχω, μη γελάς. Ακόμα περιμένω. Σήμερα, τα δάκρυα δε σταματούν.