23.5.2014 | 15:09
Στα όνειρα ζουν τα απωθημένα !
Η Ε στην Ε..Απόψε σε ονειρεύτηκα ξανά...σχεδόν σαν να ήσουν εκεί !! Αληθινό και έντονο όπως παλιά..και ας έχει περάσει ενας χρόνος που απομακρυνθήκαμε μετά απο το καλοκαίρι στο νησί..Καθόσουν σε ένα σοκάκι της Ελβετίας που έχεις πάει εράσμους με μια φίλη μας, συζητούσατε για την καθημερινότητα εκεί και εγώ στεκόμουν και σε χάζευα να ανοιγοκλείνεις το όμορφο στόμα σου και να γελάς..πόσο ήθελα να σε φιλήσω !! Με κοίταγες και εσύ αλλά δεν με έβλεπες, σαν να μην ήταν κανείς εκεί ! Όταν έφτασε η κουβέντα σε μένα σηκώθηκες με νεύρα και με κατηγορούσες που δεν αντιστάθηκα στον πατέρα μου που με κατέβασε στην επαρχία ενώ ήθελα την Αθήνα..και εκεί άρχισα να ελπίζω πως δεν ήταν απλά μια φούσκα αυτό που ξεκίνησε με μας (όπως είχες πει),,αλλά φοβόσουν την απόσταση .. Αναστατωμένη, τράβηξες στο σπίτι ! Άρχισες να βλέπεις παλιές φωτογραφίες ! Ήρθα πιο κοντά σου αυτή την φορά..ανάσαινα μέσα στα μαλλιά σου και σε κοίταζα στα μάτια..και ήταν ξαφνικά σαν να με αισθανόσουν.!! Δεν άντεξα και άρχισα να σε φιλάω αργά και παθιασμένα καθώς έκλαιγα. Δεν μας ένοιαζε που μας έβλεπε η φίλη μας..για πρώτη φορά δεν μας ένοιαζε τίποτα ! Άρχισα να κατεβαίνω στο λαιμό και το στήθος σου, είχαμε και οι δυο παραδοθεί στο πάθος, μέχρι την αποκορύφωση.Έμεινα να σε κοιτάζω για 2 λεπτά και μετά χάθηκες..ξανά !! Είσαι το πιο βαθύ και επίπονο απωθημένο μου, η χειρότερη-καλύτερη ψυχική αδυναμία μου μου λείπεις πολύ !