ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα σας αυτό το ηλιόλουστο, μα θλιβερό συνάμα κυριακάτικο πρωινό...Κάθε φορά που τυχαίνει να βρίσκομαι σε κοινή παρέα με το πλάσμα που είμαι ερωτευμένος (αλλά έχω κάνει την κίνησή μου κάποιες βδομάδες πριν και η απάντηση ήταν αρνητική) κατεβάζω ρολά, μου κόβεται απότομα η όρεξη, έχω ρίγη και δε μιλώ σχεδόν καθόλου...Δεν μπορώ να το διαχειριστώ άλλο! Κάθε μέρα που περνάει βυθίζομαι ακόμη περισσότερο στη μελαγχολία και στην απόγνωση. Τίποτα δε με νοιάζει σχεδόν πια, ούτε αν θα φάω, στη δουλειά μου πολλές φορές θέλω να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, αισθάνομαι μονίμως κουρασμένος, άλλες φορές κοιμάμαι πολύ και άλλες φορές λίγο...Στο σπίτι και να κάτσω θα τη βγάλω με τραγούδια πόνου και έρωτα ή θα δω κάποια δυστοπική ταινία, αλλά και σε μαγαζί να πάω θα είμαι σαν τη μεγάλη Παρασκευή και δε θα με χωράει ο τόπος...Ακόμα και τη σωματική άσκηση που κάπως σε "λυτρώνει" τη βαρέθηκα. Και εκεί μόνος μου τρέχω...Τι blue Monday, εδώ μιλάμε για blue life...