ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα θα κριθούν στην τελευταία σου παράσταση. 
Σε αυτή που κανείς δεν θα έρθει για να σε κρίνει. 
Σε αυτή που θα μείνεις άπραγος. 
Σε αυτή που δεν θα μπορείς να αλλάξεις την γνώμη κανενός για το ποιος είσαι. 
Θα έρθουν γιατί κάποτε κάπου επηρέασες την ζωή και τις σκέψεις τους.
Ωστόσο, θα ευχηθούν για εσένα και θα σε συγχωρέσουν για ότι έκανες.
Θα είναι καλοί μαζί σου. 
 Θα είναι καλοί μαζί σου γιατί φοβούνται. 
Θα είναι καλοί μαζί σου γιατί ξέρουν ότι θα πρωταγωνιστήσουν και οι ίδιοι σε αυτή την παράσταση. 

Στα πρόσωπα των φίλων και των συγγενών, εκεί θα βρεις απάντηση,
για το αν αυγάτισαν οι επενδύσεις σουκαι το πως εκμεταλλεύτηκες τις στιγμές της ζωής σου. 
Όλες οι αποφάσεις σου είναι εκεί, 
στα πρόσωπα των φίλων και των συγγενών.Τότε θα ξέρεις και εσύ, 
θα ξέρεις πως είναι να δακρύζει κάποιος για την απουσία σου. 
Θα μπορείς να δεις τον σπαραγμό στα μάτια 
και την ταραχή στα ανισόρροπα γόνατα.
Αυτή είναι η περιουσία σου, 
με αυτά θα πορευτείς τώρα. Όσοι πλήγωσες ίσως τα ξεχάσουν όλα, 
ίσως εύχονται να είχαν μια στιγμή παραπάνω μαζί σου,
για να σου προτείνουν να δώσετε τα χέρια ξανά.
Όσοι προσέβαλες μάλλον δεν ήρθαν καν. 
Φαντάζομαι όμως ότι δεν θα σε ενδιέφερε. 
Ποτέ δε σε ενδιέφερε για αυτούς έτσι κ αλλιώς. Στα πρόσωπα των φίλων και των συγγενών, εκεί θα βρεις απάντηση,
για το αν αυγάτισαν οι επενδύσεις σουκαι το πως εκμεταλλεύτηκες τις στιγμές της ζωής σου. 
Όλες οι αποφάσεις σου είναι εκεί, 
στα πρόσωπα των φίλων και των συγγενών.
Εγώ χαίρομαι.
Χαίρομαι γιατί τα άγχη που σε κρατούσαν ξύπνιο πλέον δεν υπάρχουν. 
Είμαι περήφανος γιατί οι ιστορίες σου 
-και οι παλιές και όσες άκουγα πρώτη φορά-
ειπώθηκαν με θαυμασμό.
Χαίρομαι γιατί ξέρω πως αν υπάρχει μισή σκέψη που δίνει ελπίδα και νόημα στην ύπαρξη της γιαγιάς είναι πως θα σε συναντήσεις ξανά. 
Ακόμα και αν εγώ δε το πιστεύω. 
Χαίρομαι γιατί ξέρω ότι ηρέμησες, παππού.
Και αν ενήλικος δε στο είπα ποτέ, 
σ’αγαπάω παππού. 
Οι σκέψεις μου μετά την κηδεία του πολυαγαπημένου παππού Λ, σήμερα 5/4.