7.3.2014 | 01:08
Στέκομαι ακόμα όρθιος.
Είναι κάτι βράδια σαν αυτό που η μοναξιά ξεχειλίζει απο μέσα μου.Είναι οι πίκρες απο παλιές αγάπες.Ήταν εκείνες που δεν έγιναν πραγματικότητα.Και ακόμα σκέφτομαι όλες εκείνες τις στιγμές που μας έφεραν κοντά.Γιατί μόνο καλές αναμνήσεις μου έμειναν κι ας έχω πονέσει, κι ας μην άξιζες τελικά τις ελπίδες μου.Αλλα το μυαλό μου έχει κολλήσει στο παρών.Αυτή η μοναξιά με σκοτώνει. Λένε πως η αγάπη θέλει θυσίες, μόνο που δεν έχω σε ποιά αγάπη να θυσιαστώ.Για ποιά να κλάψω.Με ποιά να γεμίσει ο νούς μου.Μα είναι μια ελπίδα μέσα μου που με κρατάει ακόμα ζωντανό.Να ξέρεις πως ακόμα εσένα αναζητώ.Και θα σε βρώ, αργά ή γρήγορα.Μέχρι τότε να ελπίζεις.-Ένας καλλιτέχνης χωρίς αγάπη.