ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διορίζομαι φέτος και σκέφτομαι να πάω στη Βοιωτία που ζει η κρυφη μου καψούρα. Ένας πανέξυπνος ,δημιουργικός και ξεκάθαρα θεοπάλαβος καλλιτέχνης που θα σκότωνα να ξαναδώ τα ματάκια του, έστω και τυχαία(πωωωω δείτε ρε μελό, τι σου κάνει ο έρωτας). Οχι ότι αν διοριστω εκεί θα τον δω ντε και καλά (τεράστιος νόμος) ή οτι θα γίνει ποτέ κάτι μεταξύ μας (άλλωστε ομολογώ μου αρέσει που έχει μείνει στα ανεκπλήρωτα η όλη φάση γιατί έτσι διατηρείται μια γλυκιά μαγεία που δεν ξεφτιζει) ,αλλά ίσως σε βάθος χρόνων τυχαία να συναντηθούμε, ποιος ξέρει; Ίσως πάλι και ποτε ,αλλά δεν ξέρω γιατί με τριβελιζει αυτή η σκέψη ,σαν ένστικτο θα ελεγα. Πιάνω βέβαια και άλλες περιοχές πιο κοντά στον τόπο καταγωγής μου. Είναι τρελά θεωρείτε αυτό που σκέφτομαι; Παιδιά σκυλιά δεν έχω οπότε γιατί στην τελική να διοριστω στον τόπο καταγωγής μου; Η ζωή θέλει κ λίγο τρέλα. Σαφέστατα έχω κάνει σχέσεις από όταν τον είχα γνωρισει, δεν είναι ότι έμεινα μόνη με τη σκέψη του, απλά με το που έμαθα ότι διορίζομαι ,μου ήρθε αυτή η ιδέα. Ε ,κι αν δεν περάσω καλά στον νομό κι αν δεν τον πετύχω ποτέ και πουθενά να του πω ένα "με συγχωρεις ,ήταν τυχαίο" τουλάχιστον θα τρώω ωραία κοψιδια στη Λιβαδειά. Μμμμ βρε μπας και είμαι εγώ η θεοπαλαβη τελικά; Γλυκή μου μυθική μορφή σε φιλώ νοερά!