11.12.2013 | 23:49
Στην διάρκεια μιας Αλήθειας
Σαν θυμάμαι τις στιγμές εκείνες, μέσα μου δακρύζω. Μου λείπει η επαφή εκείνη με τον εαυτό μου πάνω απ' όλα. Τι κι αν τα σκέφτηκα όλα; Τι κι αν έλυσα μικρά προβλήματα; Η αγωνία για το αύριο παραμένει. Ένα χέρι και ένα στόμα πολύ αργά για το μυαλό. Εικόνες που τρέχουν και αφήνουν πίσω τους εντυπώσεις. Ένα πρόσωπο μιας κοπέλας και πόσα μπορώ να ξεχάσω κοιτάζοντάς το... Τα μαλλιά καθώς πέφτουν στο πρόσωπό της μου θυμίζουν πως μονάχα αυτήν την στιγμή θα νιώσω καλά. Ώσπου να τα τραβήξει απ' τα μάτια της θα έχω πάλι μελαγχολήσει. Περνώ τους ίδιους δρόμους καθημερινά κι εκείνοι μου μιλούν ασταμάτητα για τις ίδιες ιστορίες. Όλα χωρίζονται σε δεξί και αρριστερό. Και μέσα μου καθώς συνομιλούν, στην φύση αντιλαλεί ο διάλογος, κι αυτόν κρυφακούγοντας μαθαίνω για την πορεία που έχω πάρει, που πρέπει να πάρω. Ένα κερί που σβήνει και η λαχτάρα να τελειώσω προτού όλα αναστενάξουν την τελευταία τους φωτιά. Κι εκείνη η περίεργη τελειομανία της μίας σελίδας, ακόμα με κυνηγάει. Ακούγοντας τις ζωές των άλλων, εκείνη η άλλη μεριά, μου δείχνει την αλήθεια. Το φως στα ερωτήματα. Στο γέλιο της χαίρομαι και ταυτόχρονα φοβάμαι. Θα μπορέσω ποτέ τόσο ξέγνοιαστα κι εγώ να χαμογελάσω;Ξεπερνάς τον εαυτό σου καθώς αρκείσαι στο λιγότερο... Και μια αλήθεια δεν είναι ποτέ αρκετή να σκεπάσει άβολες ανάγκες. athensdrama.blogspot.se