ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σου ειπα η' εξαφανισου απο τη ζωη μου...-ναι το ειπα με δυσκολια,ισως και πιο χαμηλοφωνα εκεινο το βραδυ εξω απο το σπιτι σου..η' μεινε να δουμε που θα βγει...δεν ειπες τιποτα...σιωπησες οπως εκανες παντα..εφυγες--σε εψαξα..αν και πηγα να πιστεψω στο χαμογελο που ειχες , στον ηλεκτρισμο,στο πρωτο μας φιλι ...δεν σηκωνες τηλεφωνα...το καταλαβα-βλακας δεν ειμαι..μου λειπες οπως και τις προηγουμενες φορες...ειπα τουλαχιστον να ακουσω αυτο το φοβερο μυστικο που μας κραταει χωρια και δεν θα μαθω ποτε..εβαλες την μασκα ..φορεσα και εγω τη δικια μου..με σπασμενη φωνη αρχισα παλι να σου μιλαω...ωσπου :πελατηςενα τεραστιο γιατι εχει μπει μεσα στο μυαλο μου,στην καρδια μου και δε λεει να βγει με τιποτα...για να μη γινει χειροτερα ειπες καλυτερα τωρα...η ζωη μου ειναι χαλια..τα σεβαστηκα ολα..και το ενα τωρα εφερε και αλλο τωρα ..και το αλλο τωρα αλλο...και δεν θα σταματησει...το πηρα αποφαση ..δεν γινεται κουκλα μου με το ζορι...οκ..ΤΕΛΟΣ...ενα ακομη αντιο..και ισως ξανασυνατηθουμε κατω απο καποια κοκκινη μηλια ξανα,σε καμμια παραλια,στα καστρα..στον πλανητη μου..στον πλανητη σου..το παλεψα ..ακομα το παλευω..δεν ειναι ευκολο..ξερεις γιατι ? γιατι με κανεις να χαμογελαω..να τα ξεχναω ολα οταν εισαι διπλα μου..να ειμαι ο εαυτος μου..περασε ενας μηνας...εννοειται σε σκεφτομουν ..για να ξεπερασεις κατι ομως χρειαζεσαι χρονο..αυτο ειναι το βασικοτερο...και τι ερχεσαι και κανεις παλι?..στελνεις μνμ αργα το βραδυ και μου λες συγνωμη για οσα μου χεις κανει...μνμ τυπου εχω τυψεις?μνμ τυπου θελω να σε ξαναδω?δεν μπορω να δωσω απαντηση..σιωπησα αυτη τη φορα και εγω..δεν απαντησα...χτες δεν αντεξα...σε περιμενα ακριβως μπροστα απο την πορτα σου..δεν φανηκες...ησουν εξω για φαγητο....ηθελα να σου πω δυο λογακια...εχεις παρει ενα κλειδακι και μπαινοβγαινεις στη ζωη μου ετσι αυθαιρετα...σου ειχα δωσει τοτε το δικαιωμα..ομως κουκλα ειπαμε τελος..μη παιζεις ετσι το παιχνιδι..χαλας την εικονα σου χαλας και εμενα...και εννοειται ετσι δεν θα χουμε τελειωμο..θα ερχομαι θα φευγεις κτλ κτλ..ειπα εξαφανιζομαι..αλλα μαζι σου δεν ειναι και πολυ ευκολο ξερεις..τετοιο παραμυθι δεν ζουνε πολλοι στις μερες μας..ηθελα πολυ να σε δω..."να σε αρπαξω μεσ την αγκαλια μου και να σε φιλαω μεχρι το πρωι..να συνεχιζε η νυχτα απο εκει που την αφησαμε...σε ενα δρομο γεματο φαναρια..να με σφιγγες οπως τοτε..να ελιωνες .."...γραφω για να εκφραστω και οχι για να εξομολογηθω...γραφω μπας και διαβασεις κατι απο εμενα..μιας και εσβησα το τηλεφωνο σου..μπας και καποιος σου πει τπτ ..γραφω μπας και το παρεις αποφαση πως οταν λεμε αντιο εννουμε αντιο..γραφω για να μην σε ψαχνω εξω..(η βενζινη πηγε 1,80 υποψιν :-) )γραφω μπας και φιλοτιμηθει κανεις και μου δωσει καμμια στηλη (ασχετο)...γραφω γιατι ολοι κουραστηκαν γυρω μου να ακουν τα ιδια και τα ιδια...γραφω γιατι θα προτιμουσα να ησουν εδω μαζι μου...το Valmane