ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συνηθως στις Εξομολογήσεις μιλάτε για έρωτες και γκομενικά και τέτοια. Δεν τα θεωρώ ασήμαντα -κι εγώ έχω βασανιστεί και ζεματιστεί από τέτοια. Αλλά εγώ θέλω να σας εξομολογήθώ κάτι που πάει να με τρελάνει και με φοβίζει πολύ, γιατί αν πάρει διαστάσεις μέσα στα χρόνια μπορεί να με στείλει στο ψυχιατρείο. Κυριολεκτικά.Είσαστε οι πρώτοι στους οποίους το λέω, δεν τολμώ ούτε στους κολλητούς μου... Τόσο κουφό ειναι.Συχνά μέσα στα όνειρά μου, όνειρα που είναι σαν πραγματικότητα όμως, που έχουν μια πολύ ρεαλιστική αίσθηση, μου επανέρχεται ένα αίσθημα τρόμου, επειδή λέει έχω σκοτώσει άνθρωπο (δεν ξέρω ποιόν, ούτε έχω δει ποτέ το πρόσωπό του, ούτε ξαναζώ τη στιγμή του φόνου) και τον έχω θάψει, χωρίς κανείς να το έχει καταλάβει, ευτυχώς! Κάθε φορά νιώθω μια πολύ βαθειά φρίκη για την ''πράξη'' μου, η οποία πότε είναι φόνος με πνιγμό, πότε βλέπω ότι διαμέλισα το σώμα και το έβαλα σε σακούλες σκουπιδιών -τέτοια πράγματα που διαβάζεις στις ειδήσεις. Ξυπνάω έντρομος από την αληθοφάνεια των ονείρων, που όσο περνούν τα χρόνια επαναλαμβάνονται κανονικά, αφότου όμως συνειδητοποίησα ότι τα βλέπω με έχουν φρικάρει, γιατί προσπαθώ μάταια να αποκωδικοποιήσω το μυστικό τους νόημα; Τι σημαίνει επιτέλους όλο αυτό; Είμαι τόσο νοσηρός και άρρωστος; Είμαι ένα κρυφό κτήνος; Ενας δυνάμει δολοφόνος;Ο τρόμος είναι τόσο μεγάλος που άρχισα να φοβάμαι ότι θα ξαναδώ αυτό το όνειρο -και ο φόβος αυτός με κάνει και το ξαναβλέπω.Ισως σας φαίνεται χαζό, όμως εμένα με γεμίζει φρίκη. Φοβάμαι μήπως είναι κάποια μορφή σχιζοφρένειας, αλλά δεν έχω πάει σε γιατρό ή ψυχαναλυτή, γιατί ντρέπομαι. Το μόνο που μπορώ να πω ως εξήγηση είναι ένα περιστατικό στο στρατό, που μου είχε δημιουργήσει ανάλογα συναισθήματα ψυχικής ναυτίας για τα οποία ντρέπομαι, όταν είχα χτυπήσει εκτός εαυτού τη σκύλα του φυλακίου μας, που τη λάτρευα, επειδή την ανακάλυψα να τρώει κάτι ξερά κόπρανα. Το καημένο το ζώο είχε λουφάξει και δεχόταν το ξύλο μου κι εγώ ξαφνικά σταμάτησα και τρόμαξα από τον ίδιο τον εαυτό μου, γιατί κατάλαβα ότι ένα τσακ είναι η απόσταση ανάμεσα στην ανθρωπιά και τη θηριωδία και κατέβηκα τρεκλίζοντας το λόφο του φυλακίου μου, ακριβώς με το άισθημα που έχω όταν ξυπνάω από τα όνειρα που περιγράφω.Σας παρακαλώ φερθείτε με λεπτότητα στην εξομολόγησή μου, είναι η πρώτη φορά που λεω αυτό το πράγμα και νιώθω ήδη ανακουφισμένος. Αλλά άν υπάρχει κάποιος που μπορεί έγκυρα να με βοηθησει (κάποιος γιατρός ίσως) ας το κάνει.