ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι από νησί, και τους τελευταίους μήνες μένω Αθήνα. Για κάποιο λόγο κάτι που αντικρίζω κάθημερινα κοντά στο σπίτι Μου, μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση και με στεναχωρεί για αυτό και Θέλω να το μοιραστώ. Ενα κοριτσάκι μικρό σχετικά σε ηλικία φαίνεται άντε το πολυ 17-18, το βλέπω συνέχεια να ξημεροβραδιαζεται σε ένα συγκεκριμένο στενό, με κάτι τύπους που φαίνεται ότι γενικώς έχουν λερωμένη την φωλιά τους. Ή κοπελίτσα δεν φαίνεται ούτε το παίζει αλητια, άπλα κάθεται εκεί μαζί τους και όσες φορές την έχω κοιτάξει πολύ σπάνια μιλάει απλα κάθεται εκεί . Όποιος και αν την κοιτάξει θα διακρίνει πανεύκολα την θλίψη της. Άλλα αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι αυτά τα παιδιά δεν έχουν κάποιον να τα μαζέψει από τον δρόμο, είτε γονείς είτε συγγενείς ή έστω κάποιον που να νοιάζεται; Είναι κρίμα πραγματικά, και δεν μιλάω για τα παιδιά που προσπαθούν να το παίξουν αλητεία Επειδή είναι στην εφηβεία , γιατί αυτό από την μια το καταλαβαίνω κάνουν την επανάσταση τους, εγώ μιλάω για τα παιδιά που την βγάζουν όλη μέρα στο ίδιο στενό χωρίς να κάνουν τίποτα άλλο, από το πρωί μέχρι την νύχτα.