27.1.2016 | 00:17
στο τέλος δεν πεθαίνει ο δράκος
Σε λίγα χρόνια θα γράφουν για εμάς. για εμάς που σαν γλυπτά παγωμένα και γκρίζα δεν αντιδράσαμε, απλά αφήσαμε τόσο κόσμο να περνάει, να περνάει, να περνάει... για εμάς που στείλαμε τόσα βρέφη στο θάνατο. Που διαλύσαμε τόσες οικογένειες. Που τα αφήσαμε όλα να διαλυθούν. Και αυτά όλα, δε θα ναι απλά ιστορίες. Θα είναι πόνος κ πίκρα κ χολωμένος θυμός στα στόματα αυτών που θα τις διηγούνται. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση, αγάπη μου. βοήθ(ει)α....-Alice
