1.8.2019 | 12:58
Στον έρωτα που αδίκησα.
Και με αδίκησε. Ηταν λες και μπορούσες να δεις το μέλλον μου. Πηρα την πιο λάθος απόφαση και κατεστρεψα την ζωη μου. Και όταν λεω κατέστρεψα ειναι κυριολεκτικό. Δεν ακουσα κανέναν. Δεν άκουσα ουτε οταν έλεγαν πως άλλαξα. Πως έχω απομονωθεί. Πως η τοξικότητα με εχει διαλύσει. Τους έκλεισα ολους έξω και επέμενα σε αυτο που ονόμαζα 2η ευκαιρια. Λοιπόν.. ειχες δίκιο.Και το βλεπω τωρα που επιτελους ανάσανα. Ισως μια δύναμη εκει έξω ηθελε να νιώσω στο πετσί μου για τα καλά τι σημαίνει θρασος,ασέβεια,αχαριστία,αδιαφορία,αγένεια. Το καλό ειναι πως δεν θα τα ξανα ανεχτώ ποτέ και απο κανέναν. Το επίσης καλό ειναι πως αν πριν εκτιμούσα μια φορα,έμαθα να εκτιμάω διπλά οτι καλό μου προσφέρουν. Ακόμη και το να μου προσφέρουν ενα ποτήρι νερό. Οσο για σένα εύχομαι να εισαι παντα καλά και αν ποτέ με σκεφτείς να ξέρεις πως παντα θα σε θαυμάζω.
