23.5.2013 | 03:10
στον πληγωμένο άγγελο μου...
Να ειχα χίλιες σιωπές να σου πω πως: σε αγαπάω γιατί απο την πρώτη στιγμή με κοίταξες στα μάτια και ταξίδεψες στα έγκατα της ψυχής μου.. σε αγαπάω γιατί πρίν με μάθεις ονειρεύτηκες οτι είχα ονειρευτεί.. σε θέλω γιατί μου δείχνεις τις πληγές σου με θάρρος και τόλμη.. σε θέλω γιατί γίνεσαι παιδί με τις πιο μικρές χαρές της ζωής.. σε θέλω γιατί δεν φοβάσαι το σκοτάδι της ψυχής σου.. σε αγαπάω γιατί δεν γίνεσαι βιτρίνα σε ένα ψεύτικο κόσμο αλλά παλεύεις χωρίς κινήσεις εντυπωσιασμού.. σε θέλω γιατί μαζί μπορούμε να νικήσουμε τους εφιάλτες μας..μα σε φοβάμαι γιατί χωρίς να το ζητήσεις εγώ θελώ να θυσιαστώ για σενά.. σε φοβάμαι γιατί γίνεσαι καθρεύτης μου και δεν ξέρω πως να σου κρυφτώ..Μα δεν με νοιάζει γιατί σε χρειάζομαι.. Γιατί με μια κίνηση σου με κρύβεις, με προστατεύεις απο την ασχήμια του κόσμου και με γεμίζεις φως.. Μόνο που τρέμω για τη μέρα που θα σε χάσω γιατι τότε δεν θα χω ανάσα να σου φωνάξω "να προσέχεις μάτια μου, σε αγαπώ"..υ.γ. ελπίζω κάποια μέρα να το διαβάσεις και να θυμιθείς πως οι μάγισσες και οι αγγέλοι μπορούν να χωρέσουν στο ίδιο παραμύθι..