Βλέπω εδώ ξενιτεμένε μαλώνουν μεταξύ τους οπότε κι εγώ λέω να μιλήσω σ εσένα.. Έχω βιώσει κατά κάποιο τρόπο αυτό το συναίσθημα αν κι εγώ ήμουν από τη πλευρά που έμεινε πίσω.. Η νοσταλγία σου για τις συνήθεις σου το γνωστό τρόπο ζωή σου σε έφεραν προφανώς να γράψεις εδώ.. Να δεις ακόμα τον κόσμο να μαλώνει κάτω απο το κείμενό σου να νιώσεις λίγο σπίτι βρε αδερφε! Θα σου πω υπομονή... υπομονή κι όσο αντέξεις.. Σίγουρα δεν ήταν βίτσιο να τα αφήσεις όλα πίσω και να πας σε ένα ξένο μέρος με διαφορετικούς ρυθμούς που φαντάζομαι δεν θα σου φέρονται και με τον καλύτερο τρόπο. Θεωρώ ότι θα είχες σημαντικό λόγο για να το κάνεις.. Αν δεν αντέχεις γύρνα πίσω κάνε κάτι άλλο. Ότι μπορείς! Αν αποφασίσεις να μείνεις πείσε τον εαυτό σου και για όσο χρειαστεί μη κοιτάς πίσω.. μην ακούς με τίποτα Μπιθικώτση Καζατζίδη και Πάνου.. και προσπάθησε να σκέφτεσαι ότι θα περάσει κι αυτό μωρέ! θα περάσει μωρέ! Να σαι καλά! Υπομονή και καλή δουλειά! Φιλικά Lila
2.11.2014 | 22:38
Sweet Memories.....
Eιμαι ενας από τους νεους που αναγκαστηκε να παρει τον δρομο του ξενου…Ξενος αναμεσα σε ξενους..Στα 35 μου..Μου λειπουν πολλα…Οι γονεις μου…Η κοπελα μου που την ειδα 25 μερες εναςν ολοκληρο χρονο..Και είναι τα άλλο μου μισο…Μου λειπει η φτωχογειτονια μου..Το εξοχικο μου και τα Παρασκευοσαββατοκυριακα εκει…Με τις αδεσποτες γατου λες να μας περιμενουν σαν τρελες…Και κυριως μου λειπει η σκεψη ότι μια μερα θα ξαναγυρισω Ελλαδα..Ξερω πως θ αργησω να ξαναγυρισω..Οχι γιατι θελω τα λεφτα των ξενων…Αλλα γιατι τρεμω στην ιδεα να μεινω ανεργος στα 40-45 στην Ελλαδα..Πεταει η καρδια μου με τις αναμνησεις μου…Κλαιω για τα παιδακια που θα κοιτανε ένα παιχνιδακι σαν απιαστο ονειρο..Λυγιζω με τους γονεις που δεν κοιμουνται τις νυχτες…Θεε μου δυναμη δωσε σ ολους μας…Τιποτα άλλο…Δυναμη να αντεξουμε..
1
