ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφού σε αυτό το σάιτ τα λέμε όλα κ ανώνυμα, θέλω να ζητήσω συγγνώμη για τη συμπεριφορά μου από κάποιον, από τα παλιά. Βασίλη, συγγνώμη, δεν ήμουν εντάξει. Δεν έγινε κ κάτι τραγικό, απλά με μία σύντομη αναδρομή θα έλεγα πως είσαι από τα λίγα άτομα που θα ήθελα να απολογηθώ. Είδαν κ πολλά τα μάτια μου. Πάνε χρόνια από τότε που έχουμε να τα πούμε, σε είχα δει στην παραλιακή το καλοκαίρι με την κοπέλα σου, δεν ξέρω αν με είδες. Ήμουν απέναντι. Ντράπηκα να σου μιλήσω, αν κ γνωριζόμαστε από παιδιά. Πολλές φορές όμως σκέφτομαι ότι αν κ ήμουν 15, νιώθω τύψεις που δεν ήμουν ξεκάθαρη. Όπως κ να έχει, πάνε αρκετά χρόνια από τότε, ο καθένας προχώρησε με τις ζωές του, οι δρόμοι μας δε νομίζω να ξανασυναντηθούν κ εσύ είσαι ακόμα με εκείνη. Σου εύχομαι ό,τι επιθυμείς, είσαι παιδί μάλαμα, να είσαι χαρούμενος σε ό,τι κ αν κάνεις, σου αξίζουν τα καλύτερα. Πάει καιρός που το σκέφτομαι και επειδή είμαι υπερβολικά ντοροπαλή για να το πω πρόσωπο με πρόσωπο (είσαι μακριά) ή έστω από τηλέφωνο-θα με περάσεις και για τρελή, πάνε τόσα χρόνια να μιλήσουμε- είπα να το κάνω από εδώ. Δε νομίζω να το δεις, που και να το διαβάσεις, δε θα το μάθω ποτέ. Όπως κ να έχει, φτάνει που το έβγαλα από μέσα μου. Μαρία