Και τώρα μέσα από εδώ, αποφάσισες να ζητήσεις συγγνώμη για την απουσία σου κι όχι μόνο...Νιώθεις ότι έτσι ξεπληρώνεις το όποιο χρέος σου,για το οποίο ποτέ δεν ανελαβες την ευθύνη; Τέλεια. Βάλε τώρα τα καλά σου και πήγαινε στο καρναβάλι να κάψεις τον καρνάβαλο...
26.2.2020 | 00:12
Συγγνώμη
Με σκοτώνει που σε έβλεπα στεναχωρημένο και δεν μπορούσα να σε πάρω μια σφιχτή αγκαλιά, να σου ψιθυρισω ότι όλα θα φτιάξουν. Δεν ξέρω τι το προκάλεσε, σε ρώτησα την ώρα που σε αποχαιρετουσα, και εσύ πάντα περήφανος (και λίγο εγωιστής) με καθησυχασες ότι δεν είναι κάτι. Μου έχει αποτυπωθεί όμως το θλιμμένο βλέμμα σου να απομακρυνεται πίσω από το παράθυρο, ώσπου πια να μην μπορώ να το διακρίνω, το νιώθω όμως ότι ακόμα με κοιτάς. Εγώ στέκομαι εκεί ανήμπορη, σου χαμογελάω. Με πιάνει απελπισία που συνειδητοποιώ σε πόσες συννεφιασμενες μέρες σου υπήρξα απούσα. Συγγνώμη.
2
