6.8.2011 | 03:15
Συγχρονες αναγκες.
Χτες ειχα καθησει σε ενα παγκακι στο κεντρο και καθησε διπλα μου καποιος αλλος.Και ετυχε να πιασουμε κουβεντα.Μεσα σε μια ωρα ειχα συζητησει με ενα ανθρωπο που γνωριζα ελαχιστα πραγματα για τα οποια δεν εχω μιλησει σε κανενα.Ισως ηταν πιο ευκολο να ανοιχτω σε καποιον που δεν γνωριζω,σε εναν αγνωστο.Και εκει διαπιστωσα ποσο μεγαλη αναγκη ειχα να μιλησω σε καποιον,ηταν για μενα κατι σαν καθαρση.Τελικα μαλλον ειμαι τρομερα μονη.Τελικα μαλλον ολοι ειμαστε.Ολοι ψαχνουμε καποιον να πιαστουμε ωστε να σωθουμε.Καποιον να μας βγαλει απο το σκοταδι.Εγω βρηκα εστω για μια ωρα.Σ' ευχαριστω.
