Από μακριά και αγαπημένοι.
23.5.2019 | 15:17
Συγκατοίκηση
Ήρθαμε πριν από λίγους μήνες στο σπίτι της μητέρας μου με τον άντρα μου ώστε για ένα το πολύ δύο χρόνια να βάλουμε λίγα χρήματα στην άκρη λόγο του ότι πριν λίγο καιρό κάναμε μωράκι.εννοειτε ότι συνεισφερουμε οικονομικά όπως και σε δουλειές σπιτιού εγώ αλλά σίγουρα όλα μας έρχονται πιο εύκολα απ ότι όταν μέναμε στο ενοίκιο. Τονιζω πως ήρθαμε για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Το θέμα μου είναι το εξής. Πάντα με τη μητέρα μου είχα πολύ καλές σχέσεις.Ειμασταν πάντα δεμένες. Από τότε που γέννησα δεν είμαστε όπως ειμασταν. Να σημειώσω πως ο πατέρας μου δεν ζει. Επιβάλλεται με τον τρόπο της σε ότι έχει να κάνει με το μωρό και αν αντίδρασω θυμώνει κ έχει ξεσπάσματα. Πριν αρκετά χρόνια είχε περάσει ένα σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα και πλέον φοβάμαι να της μιλάω γιατί λέει πως δεν αντέχει την παραμικρή πίεση γιατί είναι στο τσακ. Να σας πω πως εκείνη ήθελε πάρα πολύ αλλά κ μας πρότεινε να έρθουμε να μεινουμε εδώ. Εν τω μεταξύ υπεραγαπαει το παιδί κ θέλει πολύ να ασχολείται κ να παίζει μαζί του. Το ζητάει κ η ίδια. Δεν την κουράζει.Απλα με φοβιζουν τα ξεσπάσματα της όταν της κάνω κάποια παρατήρηση σε κάτι που δεν μου αρέσει σε σχέση με το παιδί. Π. Χ επειδή είναι πολύ μωρό ακόμα απαιτώ πριν το πάρει κάποιος αγκαλιά να πλύνει τα χέρια του κ πόσο μάλλον όταν πριν έκανε τσιγάρο όπως η μητέρα μου.Με θεωρεί παράξενη.. Κ γενικά διάφορα... Έχουν ξυπνήσει πάλι οι εφιάλτες μέσα μου από τότε που πέρασε το ψυχολογικό κ δεν με αφήνουν να ζήσω αυτήν την περίοδο όπως επιθυμώ.. Διαρκώς φοβάμαι γιατί τότε είχα τσακιστει κι εγώ μέσα μου.. Στενοχωριεμαι να φύγω κ πριν το χρονικό διάστημα που της είχα πει γιατί για εμάς μεχρι και ξεχωριστο μπάνιο είχε φτιάξει για να είμαστε άνετα και με θλίβει να φύγουμε τόσο γρήγορα λες κ είμαστε τσακωμενες...
3