ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα μια σχέση, για έναν χρόνο. Υπήρχε μια έλξη και απο τις δυο πλευρές για τουλαχιστον ενα χρόνο πριν, χωρις να υπαρχει επικοινωνία. Όταν επιτέλους βγήκαμε και απο αποφασίσαμε να είμαστε μαζι, πέσαμε με τα μούτρα, βόλτες κάθε μερα, πολυ ένταση, ημασταν οι πρώτοι ο ένας για τον άλλον, μου έκανε ολα τα χατήρια, ερχόταν να με βλέπει έστω και για λίγο, με πρόσεχε. Εγω αντίθετα πολλές φορές δεν εκτιμούσα τι ειχα, τον χώρισα αρκετές φορές, εκανα κατι με άλλους, αργότερα έμαθα πως έκανε και εκείνος κατι με άλλες όσο ημασταν χωρισμένοι. Παντα τα ξαναβρισκα με, ηταν μια σχέση με πολλούς τσακωμούς αλλα και πολυ αγαπη. Όταν χώρο χωρίζαμε παντα εκείνος ηταν που προσπαθούσε και με παρακαλούσε να τα βρούμε, και πολλές φορές το έπαιζα και δύσκολη. Εδω και τρεις μήνες έχουμε χωρίσει με δίκη μου απόφαση, εγω κάποιον, τον οποίο τελικά προτιμώ σαν φιλο, εκείνος έκανε μια αλλη σχέση απο την οποία χώρισε, και εδω και μισό μήνα, ρου στέλνω μηνύματα και τον παρακαλάω, του δειχνω ξεκάθαρα οτι τον θέλω πισω, οτι εχω μετανιώσει οτι εχω αλλάξει οτι δεν μπορω χωρις αυτόν, εχω γινει ρεζίλι, παρακαλάω κανω τα παντα. Εκείνος αδιαφορεί, μπυ λεει πως όταν τα έκανε εκείνος εγω το έπαιζα δύσκολη, και πως δεν θέλει κατι αλλο απο εμενα, ειδικά ρωρα που ειναι πιεσμένος, και να του αφήσω χώρο να σκεφτεί, ομως ο χρόνος περνάει και δεν βλέπω κίνηση. Κάποιος κάποια γνώμη;