ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σε όλους. Είμαι φουλ μπερδεμένη και θέλω πολύ κάποιος να βάλει φως στο σκοτάδι μου. Συμβουλή σαν να συμβούλευατε την φίλη σας που ζητάει την γνώμη σας. έπειτα από αρκετά αρκετό διάστημα ξεκίνησα να βγαίνω με ενα παιδι. Μ'άρεσε από την πρώτη στιγμή και προσπάθησα να τον καταφέρω και το έκανα. Όμως, λόγω δουλειάς σχολής και απόστασης στο μεταξύ, δεν έχω κουράγιο να πήγενω πάντα από το σπίτι του και να φεύγω αργά για το δικό μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά δεν θέλω να μένω σε αυτόν (γιατι εχω τους δικούς μου να με πρειζουν) και βρισκόμαστε 2 3 φορές την εβδομάδα. Και συνέχεια μου παραπονιέται ότι είμαι πολύ απασχολημένη, στα πλαίσια της "πλακας". Αλλά η αλήθεια είναι ότι νιώθω όλη τη κατάσταση σα έξτρα αγκαρία, αλλά αυτό ίσως ακούγεται χειροτερο από ότι θα έπρεπε. Και ρωτω: Φταίει που είμαι ανεμπειρη να βρίσκομαι σε σχέση? Και νιώθω ξανα τη πίεση Είναι όντως η σχολή μου δικαιολογία ισχυρή, ότι δεν προλαβαίνω να διαβάσω και να κάνω εργασίες, συμβαίνει και σε άλλους ή εγώ δεν μπορώ να το διαχειριστώ και το χρησιμοποιώ σα δικαιολογία? Μήπως δεν νομίζω ότι αυτό είναι που ψάχνω και δεν θέλω να κάτσω απλά για να έχω κάτι? Και δε ξέρω πως να του μιλήσω τι να του πω. Σκεφτόμουν να του πω,με όμορφο τρόπο, να σταματήσουμε να βρισκόμαστε, αλλά δε μπορώ να ακούσω τον εαυτό μου να καταλάβω που κολλάω.