ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα. Με αφορμή αρκετές εξομολογήσεις από παρομοιες καταστάσεις που βίωσαν και άλλες κοπέλες γράφω εδώ και γω το πρόβλημα μου . Είχα σχέση με ένα παιδί σχεδόν έναμισι χρονο. Τους τελευταίους 5 μήνες μου ασκουσε βία σε όλα τα επίπεδα.. ξεκίνησε από συναισθηματική στη συνέχεια λεκτική και εν τέλη και σωματική . Τους τελευταίους 5 μήνες σχεδόν σε κάθε τσακωμό σήκωνε το χέρι του. Χώριζα έφευγα αλλά ξανά γυρναγα. Ήξερα ότι το παιδί είχε ψυχολογικά τραύματα από το παρελθόν του καθώς είχε βιώσει ενδοοικογενειακή βία και ο μόνος λόγος που γυρναγα ήταν γιατι νόμιζα ότι μπορώ να τον βοηθήσω. Το θέμα τέλος πάντων είναι ότι εν τέλη χώρισα εδώ και πολύ καιρό και έκοψα κάθε επαφή μαζί του. Το ερώτημα που με βασανίζει είναι γιατί να κάτσω να ανεχτώ όλη αυτή τη φάση και να μη φύγω από την πρώτη στιγμή ; Κατηγορώ τον ευατο μου και μόνο . Και θέλω να το ξεπεράσω ρε γαμωτο να μην μου αφησει τραύματα .. θέλω να συγχωρέσω τον ευατο μου... Θα ξεκινουσα θεραπεία αλλά δεν παίζουν λεφτά ..