ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το χειρότερο είναι πως ο εξομολ. σκέφτεται έτσι στα 32 του.Ο άλλος υπάρχει πιθανότητα να έχει αναθεωρήσει τη στάση του απέναντι στους ανθρώπους και όχι εξαιτίας της καράφλας.Θα πω ένα παράδειγμα,η μητέρα μου μεγάλωσε σε χωριό, όταν ήμουν μικρή μου μιλούσε συχνά για έναν συγχωριανό συνομήλικο της που όταν ήταν μικρά της έκανε τη ζωή "κόλαση".Ο Φάνης αυτό,ο Φάνης εκείνο,ο Φάνης το άλλο.Τον Φάνη τον είχα σαν τέρας στο παιδικό μυαλό μου.Μια φορά είχαμε πάει βόλτα στο Μοναστηράκι και εκεί στις πολλές ταβέρνες στην πλατεία,βρίσκει ένα γνωστό που δούλευε στην ταβέρνα.Φιλήθηκαν,τα είπαν,μας κέρασε ο άνθρωπος σουβλάκι,πολύ ευγενικός και καλοσυνάτος.Μόλις φύγαμε μου λέει "αυτός είναι ο Φάνης".Εγώ κάγκελο.Δεν υποτιμώ την πίκρα του εξομολογούμενου όμως οι άνθρωποι αλλάζουν.

Από τις αρνητικές που έχουμε λάβει anitoumpa μου, μάλλον πολλοί δεν θέλουν να αντιληφθούν το νόημα των σχολίων μας, που είναι η συγχώρεση... Και προς τον εαυτό μας, γιατί θεωρούμε ότι δε φανήκαμε αρκετά δυνατοί ώστε να αντιδράσουμε όταν έπρεπε, αλλά και προς αυτόν που προκάλεσε τον πόνο μας. Όσο κουβαλάς το δηλητήριο μέσα σου, τόσο αυτό σε τρώει... Και ας έχουν περάσει χρόνια... Με την κακία και τον θυμό δε γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και ούτε είμαι υποχρεωμένη να συνεχίσω να σε λυπάμαι για κάτι που σου συνέβη χρόνια πριν. Ναι δεν έπρεπε να σου συμβεί, αλλά έγινε. Και μεγάλωσες. Και θεωρητικά ωρίμασες. Η χαιρεκακία που βγάζεις στη συγκεκριμένη εξομολόγηση σε καλύπτει εξομολογούμενε/-η;;; Ζήσε μ' αυτήν τότε και μη μου το παίζεις ανωτέρου γιατί εσύ τα κατάφερες στη ζωή (και ειλικρινά μπράβο σου δηλαδή!) και αυτός όχι γιατί ήταν νταής στο σχολείο και πόσο μπιτς είναι το Κάρμα...

Τα είπες όλα What The Fu_rfulo!