ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε χρόνια απο τότε που έφυγε για άλλη πόλη. Δεν είχαμε ποτέ ούτε επαφές ούτε καλή επικοινωνία. Το μόνο που υπηρχε μεταξύ μας ήταν ενας "ηλεκτρισμός" που μέχρι και σήμερα δυσκολεύομαι να ερμηνεύσω σαν έλξη ή αντιπάθεια. Δεν μπορούσα να καταλάβω τί πίστευε για μένα. Για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρο ομολογώ, δέθηκα και ένιωσα πράγματα που δεν έχω ξαναζήσει, δεν το έδειξα και νομίζω εξελίχτηκε σαν απωθημένο που όμως δεν έκανα ποτέ τίποτα για αυτό. όλο αυτό κράτησε για λίγο καιρό μέχρι που έφυγε και το ξέχασα. Προχτες λοιπόν μετα απο 3 χρόνια και, τον είδα στον ύπνο μου... Με επηρέασε στην υπόλοιπη μέρα μου, αλλά είπα οκ, πάμε παρακάτω. Χτες με παίρνει φίλοσ μου τηλ. μιλάγαμε και μου λέει, α, είδα και τον τάδε στο μετρό. Δεν ήξερα καν οτι τον ξέρει!! Δεν σχολίασα κάτι γιατι ο ίδιοσ δεν ξέρει κάτι για μένα αλλά και αυτόν τον ξέρει φατσικα, δεν έχει κάποια σχέση δηλαδή με το συγκεκριμένο άτομο. Αλλά ρε παιδιά εξομολογούμαι οτι σκάλωσα άσχημα! Τέτοια σύμπτωση?!