ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω μια αδερφή και έναν αδερφό. Η αδερφή μας είναι μεγαλύτερη και τώρα στις γιορτές μας κάλεσε όλους στο σπιτι της για να μας κάνει το τραπέζι. Έχει δικιά της οικογένεια και παιδιά. Όλοι είμαστε μεγάλοι, δουλεύουμε και μένουμε μόνοι μας χωριστά από τους γονείς μας. Ο αδελφός μου είναι γενικώς λίγο γιουχου και δεν ήρθε καν στο οικογενειακό τραπέζι. Η αδερφή μου πήρε την πρωτοβουλία εκτός από το τραπέζι να μας κάνει και δώρα. Ένα δωράκι στον καθένα, όπως είπε...Στον αδερφό μας αποφάσισε να δώσει ένα παλιό της κινητό τηλέφωνο (σε άψογη κατάσταση) και σε εμένα έδωσε ένα άθλιο γυάλινο κηροπήγιο με δαντέλα!!! Ένα κακάσχημο πράγμα που ντρέπομαι να βάλω μέσα στο σπιτι μου. Πήρα μαζί και την αρραβωνιαστικιά μου στο τραπέζι και σε εκείνη έδωσε έναν παλιό τρίφτη για λαχανικά! Δεν τρολαρω, είναι όλα αλήθεια. Την ευχαριστήσαμε για το τραπέζι και για τα δώρα και φύγαμε. Κι εμείς φέραμε ένα μεγάλο κουτί από το ζαχαροπλαστείο, δεν πήγαμε με άδεια χέρια. Ξέρω ότι η χειρονομία είναι που μετράει αλλά το βρίσκω περίεργο να δίνει στον ένα αδελφό iPhone και στον άλλο το παλιό κηροπήγιο της γιαγιάς... Καλύτερα να μη μου έδινε τίποτα... Αν η ίδια ήθελε να δώσει τοσο ωραίο δώρο στον αδερφό μας (που τελικά την εκλασε κανονικότατα και δεν ήρθε καν στο τραπέζι!) θεωρώ ότι θα μπορούσε να το κάνει διακριτικά όταν είναι οι δυο τους και όχι να κοκορεύεται μπροστά σε όλους στο τραπέζι για το κινητό που αποφάσισε να του δώσει. Δεν έχω ανάγκη το τηλέφωνο αλλά είναι η εκδήλωση της συμπάθειας προς τον ένα αδελφό και η περιφρόνηση προς τον άλλο (εμένα δηλαδη) που μου την σπάει. Σαν να μην έφταναν τα άθλια δώρα από δεύτερο χέρι, μας ρώτησε φεύγοντας αν θελουμε να πάρουμε και την παλιά της ψωμιέρα!!! Έλεος! Φυσικά το αρνηθήκαμε... Μας πέρασε για ρακοσυλλέκτες; Δεν μπορώ να καταλάβω... Δεν τρολαρω. Αν έχετε βιώσει κι εσείς κάτι παρόμοιο από οικογένεια ή φίλους φαντάζομαι με καταλαβαίνετε. Πέρασαν οι γιορτές και βλέπω τα κιτς δώρα που μας έδωσε και συγχύζομαι για το τι σόι άνθρωπος είναι η αδερφή μου...