ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.12.2019 | 23:07

Συμπέρασμα.

Υπάρχουν άνθρωποι με λιγότερα ψυχικά αποθέματα από άλλους. Μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που πέρασαν πιο δύσκολα από αυτούς, αλλά δεν εγκατέλειψαν είναι γεννημένοι μαχητές οι λεγόμενοι Leaders. Πολλοί από τους μαχητές αδικούνται το έχω δει να συμβαίνει πολλές φορές σε συναναστροφές αλλά και στη δουλειά. Όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία δέχονται πολλές φορές περισσότερη υποστηρίξη από τους Leaders και τους συμπονούνε περισσότερο. Έχω έναν φίλο τον λένε Σωτήρη, μεγάλωσε πολύ δύσκολα είναι από φτωχή οικογένεια και έχασε τον πατέρα του νωρίς σε τροχαίο. Σταμάτησε από το σχολείο για να εργαστεί και δεν τελείωσε ποτέ το Λύκειο. Δούλεψε από μικρός σε οικοδομές και είχε στο σπίτι έναν ανάπηρο αδερφό που χρειαζόταν πολλή φροντίδα. Η μητέρα του Σωτήρη δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί του γιατί ήταν πάνω από το άρρωστο παιδί. Δούλευε συνέχεια και όταν πήγαινε στο σπίτι δεν έβρισκε ούτε φαγητό, έφτιαχνε κάτι μόνος του συνήθως έτρωγε ψωμί με σαλάμι ή τυρί. Καμιά φορά πηγαίναμε μαζί στο σπίτι του ήμασταν γείτονες και όσες φορές ήμουνα εκεί ποτέ δεν τον βοήθησε σε κάτι η μητέρα του. Του μιλούσε απότομα, ο Σωτήρης όταν πληρωνόταν πάντα άφηνε όλα τα χρήματα στη μάνα του και κρατούσε μόνο για τσιγάρα του και για το μηχανάκι να φουλάρει να πηγαίνει στη δουλειά. Ό,τι και να γινόταν λέγανε στον Σωτήρη, μια φορά τον ρώτησα πως αντέχει και χαμογέλασε μου είπε αντέχουν οι πλάτες μου. Δεν παραπονέθηκε ποτέ αυτό τον κάνει Leader και οι άλλοι έχουν από αυτόν πολλές απαιτήσεις, όχι μόνο οι δικοί του αλλά και ξένοι. Εκεί που δουλεύει τώρα είναι ένας που φαίνεται κακομοίρης και όλοι ξέρουν ότι η μάνα του έχει προβλήματα υγείας. Όλοι τον συμπονούν και καμιά φορά του λένε να πάει πιο νωρίς στο σπίτι. Στον Σωτήρη δεν λένε να φύγει και αυτός μια φορά πιο νωρίς που δουλεύει από παιδί σκληρά. Καμιά φορά το λέω στους άλλους και μου λένε ότι ο Σωτήρης δεν έχει ανάγκη και ότι ο άλλος είναι ευαίσθητος. Για να σε πούνε ευαίσθητο πρέπει να κλαίγεσαι και να είσαι αδύναμος αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει.
2
 
 
 
 
σχόλια
Ο ευαίσθητος άνθρωπος δεν είναι και κακομοίρης. Όπως, ούτε και αυτός που τα κρατάει όλα μέσα του και δεν εκφράζεται είναι περισσότερο ευαίσθητος από αυτόν που εκφράζει την δυσαρέσκεια του. Δεν λέω να γκρινιάζει συνέχεια. Απλώς, είμαστε άνθρωποι. Και η γκρίνια είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ο Σωτήρης που λες, απλά δεν θέλει να ξέρει κανένας τα θέματα που έχει, ή να δημιουργήσει προβλήματα στην δουλειά, δικαίωμα του και μαγκιά του. Ο άλλος που λες, απλά μπορεί να έχει αναφέρει αυτό το θέμα σε συζήτηση, χωρίς να θέλει να φαίνεται κακομοίρης. Με λίγα λόγια: δεν είμαστε οι καλύτεροι κριτές συναισθημάτων και καταστάσεων που βιώνουν οι άλλοι, και δεν είναι αυτή η δουλειά μας άλλωστε. Ο κάθε άνθρωπος κάνει αυτό που θεωρεί σωστό για τον εαυτό του, ανάλογα την ιδιοσυγκρασία του και τα βιώματα του. Οι ταμπέλες τύπου ο Σωτήρης είναι καλύτερος και ο άλλος που μοιράζεται το θέμα του είναι κακομοίρης και κλαψας δεν μου αρέσουν. Ωστόσο, μπορεί όντως να κλαίγεται για να κερδίσει συμπάθεια. Αλλά και πάλι δεν είναι κάτι που μας αφορά και μας επηρεάζει τόσο πολύ πια. Στην ζωή υπάρχουν πιο μεγάλες και ουσιώδεις αδικίες από αυτή.
Scroll to top icon