ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χρόνια σχέση και θέλω να κανω μια ερώτηση. Άραγε βαριέσαι τον αλλον όταν είναι εκεί για εσένα; Όταν είναι δεδομένος, όταν σε έχει ψηλά; Δεν μπορώ να το καταλαβω. Η σχέση μου μου μιλάει ασχημα, δεν με υπολογίζει, πλέον ειμαι τελευταία επιλογή, και δεν με βγάζει ούτε σε μια καφετέρια, ενώ με τους φίλους του κανει πράγματα, μόνο εγώ βρίσκω ιδέες να βγούμε, να πάμε εκδρομές και συνήθως ακυρώνονται. Ενώ δεν ειμαι βαρετή, κάτι χάλασε. Και σίγουρα η συμπεριφορά του προς εμένα. Μήπως φταίω εγώ; Αλλά ρε παιδιά τον αγαπάω, γιαυτο ειμαι κοντά του συνέχεια, κτλ. Δηλαδή αν περάσουν χρόνια και ο άλλος γίνει δεδομένος τον βαριέσαι; Δεν χαίρεσαι που έχεις έναν άνθρωπο να σε αγαπάει και να σε υπολογίζει;