4.12.2012 | 00:23
Συναισθήματα που δεν σβήνουν....
Έχουμε χωρίσει εδω και 4 μήνες και έχεις προχωρήσει παρακάτω και δείχνεις ευτυχισμένη...πίστευα οτι θα το ξεπεράσω γρηγορα και ευκολα...αλλα δυστυχως μου ειναι πολυ δύσκολο...νομιζω πως ότι και αν κάνω δεν θα σε ξεπεράσω ποτε..σαν να με έχει σημαδέψει η σχεση μου μαζι σου...πολύ θα ήθελα να ηταν αλλιως τα πράγματα αλλα δεν είναι...αναρωτιέμαι αν καπου μέσα σου με σκεφτεσαι και εσυ εστω και για δεκατα του δευτερολέπτου για την σχεση μας κ όλα οσα ζησαμε...νιωθω οτι δεν μπορω να κάνω κατι καινουργιο...οποια και αν γνωριζω την συγκρινω ασυναισθητα μαζι σου....η καθημερινοτητα μου όλα όσα κάνω με κάποιο τροπο σε θυμιζουν , σε φέρνουν εκει νοερά...τα τελευταια λόγια σου έρχονται διαρκώς στο μυαλο μου γιατι θέλω να πιστευω πως δεν τα εννοοουσες πραγματικα...έρχονται γιορτές και αυτο που έχω στο μυαλο μου είναι να σε δώ έστω και λίγο....να το κάνω να έρθω να σε βρω έστω και για λίγο...η τα αφησω ολα οπως ειναι και να μαθω απλα να ζω με ολα αυτα είτε μου αρέσει είτε όχι....