ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Υπήρξα πριν περίπου 2 χρόνια τρελά ερωτευμένη με έναν τύπο, με τον οποίο ήμασταν μαζί 5 χρόνια(με κυνηγούσε 2.5 χρόνια κ εγώ τον απέρριπτα γιατί δεν μου άρεζε αλλά τελικά κόλλησα), έπαθα εμμονή μαζί του, ενώ μου φερόταν πάρα πολύ άσχημα, με υποτιμούσε, με μείωνε, μου είχε σηκώσει κ χέρι, εγώ εκεί κολλημένη. Ο τύπος ήταν η 1η μου σχέση κ γενικά ο πρώτος μου σε όλα. Στα 4 κ κάτι χρόνια άρχισα να νιώθω πνίξιμο, πως δεν αντέχω άλλο κ θέλω να φύγω απ αυτό το γολγοθά, να γνωρίσω κ κάποιον άλλον. Εντέλει με χωρίζει αυτός, βρίσκει άλλη, εγώ χώμα, ξαναγυρνάει, μέχρι που έφυγε εντελώς. Πληγώθηκα μέχρι θανάτου. 3 μήνες μετά γνωρίζω από την κολλητή μου έναν φίλο της, με τον οποίο ενθουσιάζομαι γιατί ήταν το άλλο άκρο απ' τον άλλον(ευαίσθητος, τρυφερός, ήσυχος δλδ) κ τα φτιάχνουμε από απόσταση. 3 μήνες μετά άρχισα να νιώθω πάλι πνιγμένη, λες κ μου έφυγαν όλα όσα ένιωθα, τον σύγκρινα με τον πρώην κ έχανε σε σχέση με το πως ένιωθα εγώ τότε. Ήθελα να φλερτάρω δεν με κάλυπτε αυτός ο τύπος ουτε σεξουαλικά, μετά απο υπομονή 8 μηνών τελικα του είπα πως δεν είμαι άλλο ερωτευμένη κ τον χώρισα, κάτι το οποίο δεν μετάνιωσα γιατί δεν ένιωθα ότι ταιριάζαμε τελικά. Το κερασάκι είναι ότι μόλις χώρισα, γνώριζα κόσμο, φλέρταρα, αλλά δεν ήθελα τίποτα μα τίποτα άλλο κ κανέναν, φοβόμουν να ξαναεπενδύσω, φοβόμουν την ίδια κατάληξη. 4 μήνες μετά, άρχισα να μιλάω με έναν παλιό μου συμμαθητή, κ ενθουσιάστηκα πάρα πολύ με το χιούμορ του, το στυλ του, όλα. Μιλούσαμε στο fb 2-3 μήνες μέχρι που βγήκαμε κ από κοντά κ μου είπε ότι του αρέσω πάρα πολύ και θέλει να μαστε μαζί. Ενώ μου άρεζε ήμουν λίγο επιφυλακτική στο να μπω σε σχέση επειδή φοβόμουν με τον συγκεκριμένο τύπο, γιατί είχε πολλές εμπειρίες με κοπέλες (ευκαιριακές) κ φοβόμουν ότι θα με πληγώσει. Παρόλα αυτά η συμπεριφορά του απέναντι μου ήταν κάτι παραπάνω από ιδανική. Στο θέμα. Είμαστε 3 μήνες μαζί και συναισθηματικά νιώθω κενό, δε μπορώ να επενδύσω, φοβάμαι. Σαν άντρας με τραβάει ερωτικά πάρα πολύ, στο σεξ είμαστε τέλεια, αλλά συναισθηματικά νιώθω νεκρή. Νιώθω πάλι εκείνο το πνίξιμο ότι θέλω να μείνω μόνη. Γιατί μου συμβαίνει αυτό; Τί κάνω λάθος; Συγγνώμη για το μακρόσυρτο μήνυμα, αλλά ειλικρινά είχα την ανάγκη να το βγάλω απο μέσα μου. Σας ευχαριστώ πολύ.