Θα σου πω κατι που μπορει να σε βοηθησει. Σε εμενα προσωπικα εχουν ερθει 2 πρωην και μου εχουν ζητησει συγγνωμη. Ειλικρινη συγγνωμη που με συγκινησε και με δικαιωσε. Και η μεγαλυτερη εκδικηση ηρθε απο τις τυψεις που ειχαν, υπεφεραν απο τις πραξεις τους,χωρις να χριαστει να κανω τιποτα και ενω μεσα μου εβραζα απο το αισθημα της αδικιας. Αλλα οποτε (και εαν) ερθει η στιγμη που θα σε προσεγγισουν αν εχεις μεινει στο υψος σου και εισαι καθαρη τοτε θα εχεις νικησει. Δειξε ανωτεροτητα.
3.1.2019 | 19:11
To συνειδητοποίησα...
Μετά από λίγους μήνες από το χωρισμό μου, συνειδητοποίησα γιατί με απασχολεί ακόμα ο πρώην μου.Μου μίλησε και μου φέρθηκε πάρα πολύ άσχημα, με κατηγόρησε για τρελά πράγματα που ποτέ δεν έκανα λόγω άρρωστης ζήλιας του. Κι εγώ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΎΣΑ σε όλα τα σημάδια από την αρχή. Ε λοιπόν, αυτό δεν μπορώ να το συγχωρήσω στον εαυτό μου Τελικά, το συναίσθημα που με κάνει να τον σκέφτομαι, δεν είναι το ενδιαφέρον μου για 'εκείνον (γιατί δεν το αξίζει πλέον) αλλά η μεγάλη μου ανάγκη για δικαίωση (όχι εκδίκηση, απλά να καταλάβει πόσο έξω έπεσε και πόσο με αδίκησε). Τώρα έφυγε ένα βάρος, το υπόλοιπο πως φεύγει γαμώτο;
3
