28.4.2014 | 17:51
συνειδητοποιώ
ότι η ζωή μου έχει καταντήσει:δουλειά (πολλέεες ώρες)-σπίτι-δουλειά-σπίτι-δουλειά (άντε και κανένα γυμναστήριο που και που). τόσο εκνευριστικά προγραμματισμένα.πέρασα κι ένα διάστημα χωρισμού που με τάραξε όσο να ναι.αλλά.. θέλω να βγω, να κάνω νέο ξεκίνημα, να δω κόσμο, να χορέψω, να, να, να..νιώθω πολλές φορές ότι δεν έχω την ψυχική αντοχή όμως.. σαν να έχω γεράσει.. και έτσι απομακρύνομαι από τους ανθρώπους που με θεωρούν "φίλη". άσχημο. αλλά που θα πάει, θα γυρίσει.καλοκαίρι μπαίνει, θα πάρουμε τα πάνω μας.ναι. αυτό θα γίνει.
