ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρίν κάτι μέρες περπάταγα στην Πανεπιστημίου, και σταμάτησα σε ένα περίπτερο να πάρω μια κάρτα για το κινητό μου.Εκεί, με πλησίασε μια κοπέλα, ήταν εμφανές οτι ήταν ναρκομανής, και μου ζήτησε αν μπορώ να την κεράσω ενα αναψυκτικό. Εγώ το έκανα με χαρά γιατί ήταν σε άθλια κατάσταση και ένιωσα οίκτο.Τα μάτια της ήταν πρησμένα, και έκατσα μαζί της να ακούσω την ιστορία της, γιατί στην αρχή πίστευα οτι τα μάτια της ήταν πρησμένα απο ξύλο ή κάτι τέτοιο.Κάτσαμε και ξεκίνησε να μου λέει την ιστορία της. Οτι έχει και ένα παιδάκι, οτι είναι 38, οτι ο πατέρας του παιδιού έφυγε και την παράτησε, και την λυπήθηκα πραγματικά. Ήταν μια βασανισμένη ψυχή.Της υποσχέθηκα να την βοηθήσω και να της πάω ρούχα και παπούτσια, γιατί όπως είπε, της τα κλέψαν ενω κοιμόταν.Όταν έκανα να φύγω γιατί είχα αργήσει, μου λέει να της δώσω 10 ευρώ για την δόση της. Της είπα πολύ ευγενικά οτι δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο, γιατί θα νιώσω οτι συμβάλλω στο να καταστραφεί.Εκείνη επέμενε οτι θα της κάνω καλό, αφού πλέον μόνο με την ηρωίνη νιώθει καλά, και για να μην τα πολυλογώ, έγινε πιεστική και άρχισε να με κατηγορεί οτι εξ'αιτίας μου, θα κάτσει όλη νύχτα να ζητιανέυει και μπορεί να κλέψει κιόλας, ενω αν της έδινα το 10ευρω, δεν θα έκανε τίποτα απο αυτά.Ένιωσα πολύ ηλίθια. Έκατσα μαζί της μια ώρα και κάτι για να την ακούσω, να της δείξω οτι δεν είμαι άλλη μια που την σιχαίνεται και πως έιμαι πρόθυμη να την βοηθήσω με όλη μου την καρδιά.Ένιωσα επίσης οτι τίποτα απο όσα δακρύβρεχτα μου είπε, δεν ίσχυε, και οτι μου τα έλεγε για να την λυπηθώ και μετά με τον ψυχολογικό εκβιασμό, να της δώσω λεφτά.Φυσικά και πρόκειται για κατάντια, αλλά εγω στεναχωρέθηκα γιατί ένιωσα οτι εκμεταλλεύτηκε, παρά την κατάσταση της, τις αγνές μου προθέσεις, προς όφελος της. Αυτή είναι η μικρή μου ιστορία και ήθελα να την μοιραστώ μαζί σας.