17.4.2016 | 02:28
"Τα έκανα έτσι 16.4.2016 | 22.17"
Αυτή η εξομολόγηση μου θυμίζει πολλά, θα μπορούσα να την είχα γράψει εγώ! Μπήκα στις εξομολογήσεις, αμφιταλαντευόμενη να γράψω ή να μη γράψω αυτά που θέλω να εξομολογηθώ και πέφτοντας πάνω της, τελικά μου δόθηκε η αφορμή να το κάνω. Είμαι αρκετά μικρή σε ηλικία, αλλά ήμουν αρκετά τυχερή ώστε να ζήσω κάτι υπέροχο! Τόσο που δε το πίστευα ότι το ζω εγώ αυτό! Όμως με τη συμπεριφορά μου τα έκανα όλα χάλια, σα να μην ήθελα να ζω ευτυχισμένη. Να νιώθω ότι δε μου αξίζει η ευτυχία. Μου συνέβησαν τόσα άσχημα πράγματα στη ζωή μου, οικογενειακά, θέματα υγείας και βρέθηκε ένας άνθρωπος που με λάτρεψε, μου συμπεριφερόταν υπέροχα, από την πρώτη στιγμή ήταν αμοιβαία τα συναισθήματα και όμως ήμουν τόσο άδικη μαζί του. Λυπάμαι πάρα πολύ που ήμουν εγώ η αιτία που διαλύθηκαν όλα, γιατί θα μπορούσαμε ακόμα να ζούμε αυτό που δε περιγράφεται ούτε με λόγια. Χωρίσαμε πρόσφατα μετά από αρκετά χρόνια σχέσης. Μετά τον χωρισμό μας συνέβησαν κάποια πράγματα που δε ξέρω αν είναι αλήθεια ή όχι...δε μπορώ και δε θέλω να τα πιστέψω αλλά μπορεί να έχουν όντως έτσι τα πράγματα. Μετά από αυτό, όλα άλλαξαν και για μένα. Σαν να έσβησαν μέσα μου όλα όσα ζήσαμε και νιώσαμε. Δε δικαιολογείται, αλλά με όσα του έκανα για αρκετό καιρό, με τόση υπομονή που έκανε και πάντα μου τα συγχωρούσε όλα, υποθέτω από αντίδραση έκανε αυτά που έκανε και του δίνω ένα πολύ μικρό άλλοθι! Δε του κρατάω κακία άλλα δε μπορώ να τον συγχωρήσω τόσο εύκολα. Όχι ακόμα τουλάχιστον! Θα προσπαθήσω να το κάνω με τον καιρό και να πάω παρακάτω. Για μένα είναι πολύ νωρίς ακόμα και δε ξέρω ούτε τι θέλω ούτε τι νιώθω πραγματικά. Δε πιστεύω στον Θεό, αλλά ελπίζω μία ανώτερη δύναμη να με εξοπλίσει με τέτοια δύναμη...είτε να τον ξεπεράσω, που βαθιά μέσα μου δε θέλω, είτε δε ξέρω...κάποια στιγμή στο μέλλον, να συγχωρήσει ο ένας τα λάθη του άλλου και να συνεχίσουμε το όνειρο που έμεινε μισό! Να προσέχετε και να αγαπάτε τους ανθρώπους που έχετε δίπλα σας. Μη πατάτε ποτέ στην ανοχή και στην αδυναμία που σας έχουν! Συγγνώμη για όλα! Αντίο ζωή μου!