Αν δεν γεννήθηκε εχθές, έχει κι αυτός πλευρές που δεν σου δείχνει και σκέφτεται κι αυτός πράγματα που δεν σου λέει. Το ότι κάποιος επιλέγει να μοιραστεί το χρόνο του μαζί με κάποιον άλλο άνθρωπο, δεν διαγράφει ούτε το παρελθόν του, ούτε το ταυτόχρονο παρόν του. Εν ολίγοις, κατέβασε τον (εαυτό σου?) από τον βάθρο και δέξου ότι όπως εσύ τον επέλεξες για τώρα, έτσι κι αυτός. Αν θες να αφήσεις το σημείωμα στο μαξιλάρι, άστο και πήγαινε παρακάτω. Αν δεν θες, κόψε το δράμα και ζήσε τη ζωή σου.
7.9.2013 | 06:30
Tα εκανα ολα.
Οχι ολα οπως τα παντα, αλλα ολα οπως οτι κι αν ηθελα να κανω. Απο μικρη στους δρομους, παρεες, παιχνιδια, αριστη μαθητρια, στη σχολη που ηθελα, φοιτητικα χρονια τελεια, δουλεια παρολη την κριση, δουλεια ενδιαφερουσα που με ταξιδευει και μου μαθαινει πραγματα που ειχα αναγκη, πολλους ερωτες, σχεσεις της μιας νυχτας και των δυο χρονων, αντρες υπεραρκετοι.. Και μια τεραστια απογοητευση που με οδηγησε στο να μεινω μονη μεχρι να βρω τον εναν. Και τον βρηκα. Και ειναι ακομα πιο υπεροχος ανθρωπος απ'οτι τον περιμενα, λαμπει ολοκληρος απο την ομορφια της ψυχης τπυ. Και με λατρευει οσο κι εγω-ισως και παραπανω. Κι ενω ειμαι πεπεισμενη οτι ηρθε η ωρα μου να ησυχασω......Ενα κομματι μου φοβαται. Φοβαται μηπως μου βγει παλι εκεινη η ανισορροπια που με εκανε να διαλυω σχεσεις σοβαρες με παιδια "καλα" και να ψαχνω το αφταστο, το ιδεατο... Αυτο ειναι ο ανθρωπος μου. Κι αν ηταν αυτο ενα ονειρο και το επομενο ονειρο να ειναι κατι ακομα πιο αφταστο...??? Δε θελω μια ζωη μονη και δυστυχισμενη, γιατι ειδικα τωρα που γνωρισα την αληθινη ευτυχια διπλα του θα μαρτυρησω ετσι και τον χασω, αλλα μπορω να τον αφηνω να με αγαπα ξεροντας οτι κρυβω αυτη την σκοτεινη πλευρα που μπορει να τον αφησει μια νυχτα με ενα γραμμα στο μαξιλαρι και να μη με ξαναδει ποτε...????
1
