ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν είμαι ένα 17χρόνο κορίτσι το οποίο έχει σχέση με ένα παιδί που ειναι 20.Με αυτό παιδί γενικά τα περνάμε καλά με κανει χαρουμενη, απλά επειδή έχει περάσει πολλά από κάποιες κοπέλες έχει χάσει τελείως την εμπιστοσύνη του με αποτέλεσμα όλο αυτό να το βγάζει πάνω μου.Π.χ (Δεν με αφήνει να έχω φβ ή οποιοδήποτε άλλο site κοινωνικής δικτύωσης,δεν με αφήνει να μιλάω σε φίλους μου που είχα πολύ καλή σχεση,να βγαίνω πολύ με τις φίλες μου κτλ.)Εμένα βέβαια όλο αυτο από την στιγμή που δεν του δίνω δικαιώματα με πνίγει αλλά δεν του το λέω μόνο και μόνο γιατι θα αρχίσει να λέει πως κρύβω κάτι και γενικά δεν θέλω να τον στεναχωρήσω.Είμαι παρά πολύ πίστη στην σχέση μου και δεν θέλω να την χαλάσω.Ομως πριν 1εβδομάδα περίπου που ειχα παει σε μια καφετέρια με μια φιλη μου συνάντησα μπροστά μου τον "πρώην" μου(βγαίναμε 6μηνες και "χωρισαμε"λογο απόστασης επειδή έφυγε αλλά πηγαινοέρχεται Αθήνα-Μακεδονία)τότε αυτος ήρθε και με σκουντηξε στην πλάτη μου διακριτικά επειδή ήταν με τους φίλους του.Εγώ όταν το είδα σκάλωσα και θυμήθηκα όλες τις στιγμές που ειχαμε περάσει μαζί οι οποίες μπορεί να ήταν για λίγες ωρες αλλά ήταν πολύ δυνατές..Και ξύπνησαν ξανά μέσα μου τα συναισθήματά μου για αυτόν τον άνθρωπο..αλλά προσπάθησα να το κρύψω Έτσι μετά από 3μερες που με επερνε τηλέφωνο και μου έστελνε μυνήματα να το σηκώσω αποφάσισα να μην δώσω σημασία για το καλό όλων μας και έσβησα και το κινητο του..Όμως πριν 2μέρες με ξανά πηρε από απόρρητο αριθμό και εγω απάντησα..Με παρακάλεσε αρχικά να μην το κλείσω για να μιλήσουμε, δέχτηκα και ετσι αρχίσαμε να λεμε τα νεα μας.Εγώ ομως το πρώτο πράγμα που του ανάφερα ήταν πως είμαι με αλλον και πως δεν έχω καμία πρόθεση να τον "απατησω" το αγορι μου..Όμως αυτός συνέχιζε να μου μιλάει για τα παλιά να μου λέει πόσο του έχω λείψει και εγω επειδη αν ακουγα λιγο ακομα θα έπεφτα σε κατάθλιψη του το εκλεισα..Μετα απο λιγη ωρα έλαβα απο αυτον καποια SMS που μου μίλαγε για τα συναισθήματά του και καθώς τα διάβαζα με επιασαν τα κλάματα..Γι'αυτό και εγω ύστερα με την σειρά μου τον πήρα τηλέφωνο και του είπα πως έχουν τα πράγματα αλλα και τα συναισθήματά μου απέναντι του..Μετα απο όλα αυτά που του είπα μου αφιέρωσε ένα τραγουδι(το οποίο το ακούω συνέχεια και δεν μπορεί να βγει από το μυαλό μου)και μου έδωσε κάποιες συμβουλές μου είπε να προσέχω,ότι με νοιάζεται,πώς δεν πρόκειται να με ξεχάσει,πώς αυτό που θέλει είναι να γυρίσουμε το χρόνο πίσω τότε στο πρώτο ραντεβού και πως τώρα που του είπα αυτά τα πράγματα κατάλαβε πόσο πολύ ταιριαζουμε και πόσο πολύ με θέλει..Εν τέλη το κλείσαμε το τηλέφωνο και συνέχεια τον σκέφτομαι..Σήμερα το απόγευμα που βγήκα με το αγόρι μου παρότι τον θελω αν και δεν έχω πολλά συναισθήματα για αυτον-λογικό είναι αρχή ακόμα μόνο 3βδομάδες είμαστε μαζι- σκεφτόμουν τον άλλον και επειδή κάτι με έτρωγε μέσα μου τον πήρα τηλέφωνο σήμερα το βράδυ μόλις γύρισα σπιτι για να δω αν είναι καλά και μου είπε πως δεν μπορεί να με βγάλει από το μυαλό του και πως δεν ξέρει τι θα κάνει αν με δει μπροστά του γιατί εγω του ξεκαθαρισα οτι δεν πρόκειται να βρεθούμε διότι ξέρω πως θα λυγισω και πραγματικά δεν θέλω να πληγωσω το αγόρι μου.Αλλά επειδή έχω μάθει στην ζωη μου πως τα εμπόδια είναι για να τα ξεπερνάμε, θέτω το ερώτημα ποιο είναι το εμπόδιο στην προκειμένη φαση;:Το αγόρι μου στην περιπέτειά μου αλλά και στα συναισθήματα μου προς τον "πρωην" μου ή ο πρώην προς την ευτυχία μου και την ωραία σχέση που εχω προς το αγορι μου;