21.3.2015 | 21:04
Τα κιλα που πηρα καταστρεφουν την ψυχολογια!!!
Η μηπως η κακη ψυχολογια μου εχει καταστρεψει το σωμα..;; Τελως παντων...Ψηλη, 54 κιλα, μαυρισμενο σωμα και ομορφο προσωπο. Δεν θελω να το παινευτω αλλα σπανιως εβγαινα εξω χωρις να γυρισουν να με κοιταξουν, ποσο μαλλον να μου κανουν κομπλιμεντα και να με φλερταρουν. Ελεγα δεν ειμαι επιφανειακος ανθρωπος, αλλα τωρα καταλαβαινω ποσο απολαμβανα την ομορφια μου. Μου λειπει!Μου λειπει να μπορω να φοραω οτι θελω και να φαινεται ωραιο πανω μου. Να βγαινω στην παραλια ακομπλεξαριστα και να ξερω πως φαινομαι ομορφη οπως και να κινηθω. Να κομπλαρω τα αγορια οταν μιλαω μαζι τους και τα κοριτσακια να με θαυμαζουν.Σπουδες, οικογενειακα προβληματα, αγχος και 7 μηνες μετα εχω παρει 13 κιλα.. Η ακινησια τα εχει κατανεμει ασχημα πανω στο σωμα μου. Νιωθω τοσο χαλια. Το αγορι μου που ειχε ξετρελαθει στην αρχη που παχαινα, τωρα συμφωνει πως ισως θα πρεπε να χασω 1-2 κιλα για να ξανανιωσω καλα. Το σωμα μου το νιωθω τοσο ξενο! Αβολο. Αμηχανο πλεον. Οταν κανουμε ερωτα ντρεπομαι, περιμενω να τελειωσει να ξαναβαλω τα ρουχα μου. Φοβαμαι πως θα με σιχαθει οπως εγω εχω σιχαθει τον εαυτο μου κι ας με διαβεβαιωνει για το αντιθετο. Θελω να κλεισω τα ματια και να ξαναγινω ετσι οπως ημουν. Οχι, δεν μου λειπει η ομορφια μου. Η αυτοπεποιθηση μου μου λειπει.
