ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακόμα και τα πιο μικρά παιδιά θυμούνται ότι ήτανε κάποτε μια οικογένεια κουνελιών που μένανε κοντά σε μια αγέλη λύκων. Οι λύκοι δήλωσαν ότι δεν τους άρεσε ό τρόπος ζωής των κουνελιών. (οι λύκοι τη βρίσκανε πολύ με τον δικό τους τρόπο ζωής, γιατί δεν γινότανε να ζήσουνε διαφορετικά) Μία νύχτα, κάμποσοι λύκοι σκοτώθηκαν από ένα σεισμό, και για το σεισμό κατηγορήθηκαν τα κουνέλια γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι τα κουνέλια κοπανάνε το έδαφος με τις πίσω πατούσες τους προκαλώντας σεισμούς. Μία νύχτα άλλη, ένας απ'τους λύκους σκοτώθηκε από ένα κεραυνό, και πάλι κατηγορήθηκαν τα κουνέλια, γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι όποιος τρώει μαρούλια προκαλεί μπουμπουνητά. Οι λύκοι απειλήσανε ότι θα εκπολιτίσουν τα κουνέλια αν δεν συμμορφωνόντουσαν, και τα κουνέλια αποφάσισαν να μετακομίσουν σε ένα έρημο νησί. Τα άλλα ζώα όμως, που ζούσανε πολύ μακριά, τα κατακρίνανε τα κουνέλια και λέγανε: "Οφείλετε να μείνετε στον τόπο σας και να φανείτε γενναίοι. Ο κόσμος αυτός δεν είναι για φυγάδες. Αν σας επιτεθούν οι λύκοι εμείς θα προστρέξουμε, γι'αυτό να μην αμφιβάλλετε καθόλου." Έτσι, τα κουνέλια συνεχίσαν να ζούνε δύο βήματα απ'τους λύκους, και μια μέρα έγινε μία τεράστια πλυμμήρα και πνίγηκε μεγάλος αριθμός λύκων. Κατηγορήθηκαν τα κουνέλια γι'αυτό, γιατί είναι γνωστό τοις πάσι ότι καροτοτσιμπολογάδες με μεγάλα αυτιά προκαλούν πλυμμήρες. Οι λύκοι πέσανε πάνω στα κουνέλια, για δικό τους καλό, και τα φυλάξαν σε μία σκοτεινή σπηλιά, για τη δική τους προστασία. Επειδή δεν ακουγόντουσαν πουθενά τα κουνέλια κάμποσες βδομάδες, τα άλλα ζώσα απαίτησαν να μάθουν τι τους είχε συμβεί. Οι λύκοι απάντησαν ότι τα κουνέλια είχαν φαγωθεί και αφού είχαν φαγωθεί, η υποθέση ήταν καθαρά εσωτερικό τους θέμα. Αλλά τ'άλλα ζώα τους προειδοποίησαν ότι υπήρχε περίπτωση να ενωθούν εναντίον των λύκων εάν εκείνοι δεν παρουσίαζαν επαρκή δικαιολογία για την γενοκτονία των κουνελιών. Οι λύκοι, λοιπόν, τους παρουσίασαν τη δικαιολογία που ζήτησαν: "προσπαθούσαν να φύγουν", είπανε, "και ο κόσμος αυτός δεν είναι για φυγάδες".