7.9.2014 | 01:35
Τα λογια πονανε
Αλλα δεν σε νοιαζει.. Με προσβαλλεις καθημερινα για την αδεξιοτητα και την αφελεια μου.. Με υποβαθμιζεις λεγοντας με αχρηστη που εβγαλα 17000 και δεν περασα στην σχολη που ηθελες και π...... που ισιωνω το μαλλι μου και βαφομαι.. Που να ηξερες οτι πριν απο δυο μηνες εδωσα το πρωτο μου φιλι.. Μου λες πως καταριεσαι την μερα που γεννηθηκα και οτι χαραμισες τη ζωη σου εξαιτιας μου.. Ακομα κι αυτο που γραφω ανωνυμα αισθανομαι πως σε προδιδω.. Στο τελος της ημερας παντα γυρνας και μου ζητας συγγνωμη.. Ξερω τι εχεις περασει και θα συνεχιζω να σ αγαπω χωρις ανταλλαγμα.. Αλλα σκεψου για μια φορα: Νομιζεις πως δεν πληγωνομαι απο αυτα που μου λες?
