4.7.2017 | 00:55
Τα μαύρα μου τα χαλια
Νιώθω απαίσια. Ξέρω οτι εγω σε χώρισα τελικά αλλα ας μην γελιόμαστε, δεν με ήθελες πια.6 σχεδόν χρονια μαζί και 2 μήνες αφού χωρίσαμε βρήκες άλλη;;;;;Οκ, θα ζήσω. Εχω ζήσει πολύ χειρότερες καταστάσεις.Αλλα σημερα ειμαι σε τραγική κατάσταση.2 μήνες τωρα βλέπω να εισαι ευτυχισμένος με κάποια άλλη, δεν αντέχω αλλο. Αληθεια, μπαίνω κάθε 2 ώρες στο προφίλ της και μετά στο δικό σου και ειναι σαν να το κανεις επίτηδες..Σαν να θελεις να με πληγώνεις. Εμένα βρήκες μωρε;! Εμένα, που ήμουν παντα εκει;! Εμένα που σε αγαπάει ακομα;! ΕΜΕΝΑ;;;Στις σκέψεις μου επικρατεί χάος.. 4 μήνες τωρα εχω καταναλώσει απίστευτο αλκοόλ, βγαίνω ραντεβού κανω σεξ και νιώθω κενή. Πήγα διακοπές και σε κουβαλουσα πάλι πάνω μου.Δεν με στεναχωρεί τοσο που προχώρησες με στεναχωρεί που πέρασες το 1/3 της ζωής σου σχεδόν μαζί μου και δεν σε νοιάζει αν ζω η πέθανα.Κλαίω μόνη μου. Τουλάχιστον έβγαλα λιγο συναίσθημα γιατι πνιγομουν τοσο καιρό.Αν αναρωτιέσαι ακομα ναι ειμαι δυνατή ναι ειμαι, και αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω πάλι θα σε παρατούσα! Ησουν, εισαι και θα εισαι πολύ λίγος για εμένα.. Πες στους γνωστούς και στην οικογένεια σου επισης οτι τα πτυχία και η καταγωγή δεν κάνουν τον άνθρωπο. Βάλτα στον κωλο σου λοιπον ολα αυτά.Εχω πιει.Δεν με νοιάζει η άποψη κανενός θέλω να ειμαι ξανά χαρούμενη.. Να φύγει αυτο το μούδιασμα απο μέσα μου..