2.6.2013 | 17:55
Τα νιάτα μας τα φάγαμε σε γάμους και βαφτίσια, αλλά .....
Χθες βράδυ παριστάμενος σε μια κοινωνική εκδήλωση (τα νιάτα μας τα φάγαμε σε γάμους και βαφτίσια) είδα να χορεύει την φοιτήτρια κόρη μιας συμμαθήτριας μου στο δημοτικό· σαραντάρηδες εγώ και η μαμά της, 19-20 η μικρή.Κοντούλα μεν αλλά όμορφη και με τη θηλυκότητά της να ξεχειλίζει(καθόλου πρόστυχη) , ντυμένη με ένα καλόγουστο φορεματάκι, μακριά μαλλιά και με ψηλοτάκουνα πέδιλα.Ομολογώ πως βλέποντας την το πρώτο που μου πέρασε από το μυαλό ήταν να την έχω στα 4 μόνο με τα πέδιλα της και 'γω πίσω της να την κρατώ με το ένα χέρι από τα μαλλιά και με το άλλο από το τακούνι! Ή και με τα δυο χέρια από τα τακούνια... (ναι ξέρω, σα δε ντρέπομαι ο πρόστυχος :p )Αν άξιζε τελικά κάτι από την όλη βραδιά που αποτελούσε την τυπικά βαρετή κοινωνική εκδήλωση ήταν αυτό....