ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι πρέπει να γράψω , θέλω να πω κάτι να τα βγάλω από μέσα μου αλλά όλο και μαζεύονται κάθε μέρα και δεν έχει άλλο χώρο η ψυχή μου.Γιατί πρέπει να με συγκρίνουν συνέχεια; Οι γονείς ακόμη και τώρα συνέχεια με συγκρίνουν με άλλους.Γιατί η τάδε έκανε αυτό, ήταν μια τσουλίτσα και κοίτα έκανε οικογένεια.. η τάδε σπούδασε και τώρα έχει την δουλειά της .. Ξεχνάνε όταν δούλευα από τα 18, 17 ώρες την ημέρα και δεν είχα ζωή, λάθος μου!!!, λάθος μου που άφησα την ζωή μου να περάσει χωρίς να κάνω πράγματα για εμένα, που άφηνα τους φίλους να περνάνε και να παίρνουν ένα κομμάτι της ψυχής μου , οι σχέσεις που εγώ ερωτευόμουν και εκείνοι από ότι φάνηκαν ήταν απων.. Αυτό που λένε αμαρτίες γονέων παιδέυουν τα τέκνα όσο ζω θα το πιστεύω. Πόσες αμαρτίες πια... Είμαι στα όρια μου, μαλλον τα εχω ξεπερασει.. γιατί πρεπει να νιωθω ασχημα που ζω; δεν μου αρεσει που καθε βραδυ τα ματια μου γεμιζουν δακρυα. Ισως ειμαι πολυ ευαλωτη κ ολοι πηραν ενα κομματι της ψυχης μου, λαθος μου που τους αφησα να το κανουν.ΛΑΘΟΣ!Μακαρι να ξαναγεννιόμουν δεν θα έκανα τίποτα από αυτά που με πληγωσαν , δεν θα αφηνα κανεναν να με εκμεταλευτει ουτε φιλο ουτε φιλη .. θα ηθελα να ημουν πιο δυνατη.αυτο!