ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν ειναι εντυπωσιακό το πόσο λανθασμενη αποψη μπορει να εχουμε για καποιον;σημερα σε σιχαινομαι. δε θελω να σε βλεπω. πριν 1 μηνα σε διαβαζα και σε παρακολουθουσα καθημερινα. πριν πολλους μηνες ακουγα τις επιδειξιομανεις κομπλεξικες παπαριες σου χωρις να τις φιλτραρω δε με ενοιαζε, αρκει που σε ειχα και σημερα δεν τολμω να διαβασω τι μπορει να εχει σκαρφιστει το φαντασμενο παραδαρμενο κεφαλι σου γιατι φοβαμαι πως θα με πιασει ταση προς εμετο. δε θελω να δω τα τουιτς σου εγω που τα διαβαζα καθε μερα.(μεταξύ μας...τα πιο εξυπνα ηταν αυτα που μετεφερες απο αλλους.)Αληθεια τι σκεφτομουν τοτε;;;Κοροιδευα τον εαυτο μου ή ημουν πολυ ερωτευμενος;Ειναι τοση η αμφισβητιση που νιωθω για το καθετι που ξεστομιζες τον τελευταιο καιρο και αναλυοντας το παρελθον για οτι μπορει να βγηκε ποτε απ τα χειλη σου.εκει που ολα τα ακουγα με ευλαβεια σημερα ολα μου ακουγονται οφθαλμοφανη ψεμματα. Συγχαρητηρια εισαι το πιο κομπλεξικό ατομο που γνωρισα ποτέ μου και μισω τον ευατό μου που δεθηκε τοσο πολυ μαζι σου.